Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta [...] w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "[...]"
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak (spr.), , Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2016 r. sprawy ze skargi E. S. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "[...]" oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Uchwałą z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] Rada Miasta [...] utworzyła park kulturowy pod nazwą "[...]". Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. pod poz. [...].

Na powyższą uchwałę skargę złożyła E. S. podnosząc zarzuty naruszenia:

1) art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz.1568, ze zm.), dalej jako "u.o.z.o.z.", poprzez przyjęcie, że na nieruchomości skarżącej (działki ewidencyjne nr: [...],[...] i [...]) zaistniała potrzeba utworzenia parku kulturowego w celu ochrony krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej, podczas, gdy powyższe działki położone są poza terenem Rezerwatu Przyrody [...] i nie stanowią krajobrazu kulturowego. Na terenie w/w działek nie ma żadnych zabytków nieruchomych, a więc nie ma również takich, które mogłyby być charakterystyczne dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej. Tym samym nie ma ustawowych przesłanek do włączenia w/w działek w granice parku kulturowego.

2) art. 16 ust. 3 u.o.z.o.z., poprzez nie spełnienie warunków w nim zawartych, tj. brak uzgodnienia planu ochrony parku kulturowego z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że działka nr [...] z obrębu [...] stanowi część dawnej nieruchomości powstałej z os. [...] zapisanej w tabeli likwidacyjnej wsi [...] pod Nr [...] działka "[...]" , objętej Zbiorem Dokumentów Rep. Zd. [...]. Nieruchomość ta oznaczona była jako działka nr [...] z obrębu [...]i od wieków stanowiła własność prywatną, co znajduje potwierdzenie m.in. w treści aktu not. Rep. Nr [...]z dnia [...].12.1955r. - dział majątku spadkowego. Na str. 4 tego aktu jest opis działki niezabudowanej zwanej "[...]", która graniczyła "od północy - z gruntami Państwowego Ośrodka Maszynowego [...]" (czyli obecnego terenu Szkoły [...], dalej jako "[...]"). Z powyższego wynika, że działka nr [...] z obrębu [...]znajduje się nie tylko poza terenem założenia pałacowo-parkowego w [...], ale w ogóle poza terenem [...]. Nie można więc, zdaniem skarżącej, mówić o zachowaniu jakiegokolwiek charakteru zabytkowego na terenie tej działki, a tym samym nie ma ustawowych przesłanek do włączenia jej w granice parku kulturowego.

Odnosząc się do działek nr [...] i [...] z obrębu [...], skarżąca wskazała, że działki te objęte są prawomocną decyzją Prezydenta m. [...] nr [...] z dnia [...] listopada 2011 r. o pozwoleniu na budowę zespołu jednorodzinnych budynków mieszkalnych w zabudowie szeregowej. Projektowana zabudowa na powyższych działkach stanowi uzupełnienie istniejącej już od kilkunastu lat zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej na działkach sąsiednich, położonych po zachodniej stronie ulicy [...] w pasie gruntu pomiędzy ulicą [...] i koroną [...]. Tym samym ustawowe cele parku kulturowego na tym terenie nie mogą być realizowane i osiągnięte.

Strona 1/5