Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.) sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant st. ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, 2. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz B. K. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu wpisu sądowego.
[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] lutego 2017 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 83 ust. 2 Prawo budowlane (Dz. U. z 2016r., poz. 290 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania B. K. - utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] lipca 2016 r. nr [...]umarzającą postępowanie w sprawie remontu drogi gminnej na działkach nr [...] w m. [...], gm. [...].
Organ wyjaśnił, że sprawa remontu ww. drogi była przedmiotem kilku rozstrzygnięć organów obu instancji. Decyzją [...] kwietnia 2016 r. uchylił decyzję PINB w [...] z [...] lutego 2016 r. umarzającą postępowanie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
W ponownym postępowaniu ustalono, że ww. drogę brukową zbudowano przed II wojną światową, a jezdnię asfaltową na początku lat 70 ubiegłego wieku.
Organ zwrócił się do Archiwum Państwowego w [...], czy dysponuje aktami dot. pozwolenia na budowę. W odpowiedzi poinformowano, że nie odnaleziono w/w dokumentacji. Przedsiębiorstwo [...]" Sp. z o.o. stwierdziło, że nie posiada takiej dokumentacji.
Organ podkreślił, że przepisy nakładają na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego obowiązek przechowywania przez okres istnienia obiektu m.in. pozwolenia na budowę. Dalej powołując się na wyrok WSA we Wrocławiu z 9.04.2008 r., sygn. akt SA/Wr 45/08 stwierdził, że z uwagi na czas budowy i brak możliwości odnalezienia dokumentów inwestorowi nie można zarzucić samowoli budowlanej. Nie można ustalić czy zmieniono parametry drogi oraz czy w związku z tym nastąpiła zmiana granic działek. Odnosząc się do zarzutów odwołania dotyczących naruszenia prawa własności wskazał, iż stosunki własnościowe regulowane są przepisami prawa cywilnego, nie administracyjnego i podlegają jurysdykcji sądów powszechnych. Doprowadzenie do zgodności z prawem robót budowlanych następuje w aspekcie Prawa budowlanego, a nie cywilnego.
Dalej organ zaznaczył, że Gmina [...] 12.07.2010 r. zgłosiła zamiar wykonania remontu nawierzchni bitumicznej ww. drogi gminnej na działkach nr [...], a organ [...].07.2010 r. poinformował, że nie wnosi sprzeciwu.
Następnie wskazał, że organ I instancji przeprowadził 1.02.2016 r. kontrolę i ustalił, że szerokość jezdni asfaltowej na odcinkach: KM 0+000,00 - KM 0+175 wynosi: od 5,48 m do 5,5 m, KM 0+355 - KM 0+530 wynosi 5,47 m do 5,51 m, KM 0+175 + KM 0+320 wynosi 5,49 m do 6,4 m.
Z projektu wynika, że przed przystąpieniem do robót droga miała nawierzchnię bitumiczną szerokości
5,5 m z obustronnymi poboczami zmiennej szerokości do granicy pasa drogowego. Remont miał być wykonany na odcinku długości 5,30 m na istniejącej nawierzchni bitumicznej. Droga na całej długości przed i po remoncie miała mieć 5,5 m. W świetle powyższego inwestor był uprawniony do remontu drogi w KM 0+320,00 - 5,50 m natomiast jak wynika z ustaleń szerokość ta wynosi 6,40 m.
Niemniej - zdaniem organu - remont wykonano z nieistotnym odstępstwem od zgłoszenia. Organ powiatowy słusznie zatem umorzył postępowanie, gdyż brak było podstaw materialnoprawnych do wydania rozstrzygnięcia.