Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, , Sędzia WSA Grzegorz Antas, Sędzia WSA Andrzej Siwek, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpitala Specjalistycznego [...] w O. na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego I. umarza postępowanie w sprawie zobowiązania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do wydania aktu, II. stwierdza, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu zażalenia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny [...] w O. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2018 r. nr [...], III. stwierdza, że bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, IV. wymierza Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego grzywnę w wysokości 500 zł (pięćset złotych), V. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny [...] w O. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W przedmiotowej sprawie Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpitala Specjalistycznego MSWiA w [...] (dalej jako skarżący) złożył do Starosty [...] wniosek o pozwolenie na rozbiórkę budynku administracji szpitala na działce nr ewid. [...] w obrębie [...] w [...]. Starosta [...] przesłał w trybie art. 39 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm., dalej jako "p.b.") powyższy wniosek do uzgodnienia [...] Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków.
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków postanowieniem z dnia [...] września 2018 r. nr [...], na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018, poz. 2067 ze zm., dalej jako "u.o.z.o.z."), art. 39 ust. 3 p.b. oraz art. 106 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018, poz. 2906 ze zm., dalej: "k.p.a.") odmówił uzgodnienia rozbiórki budynku administracji szpitala zlokalizowanego na działce nr ewid. [...] w obrębie [...] w [...]. Wskazał, że budynek zlokalizowany jest na terenie układu urbanistycznego miasta [...], ujętego w wykazie zabytków wyznaczonych do włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków. Budynek posiada znaczne walory historyczne oraz naukowe, jako przykład zabudowy drewnianej miasta [...].
Skarżący pismem z dnia 8 października 2018 r. złożył zażalenie na powyższe postanowienie, wskazując na bardzo zły stan budynku i wskazując, ze obiekt nie jest objęty żadną z form ochrony zabytków wskazanych w art. 7 u.o.zo.z., co wyklucza stosowanie instrumentu nadzoru konserwatorskiego.
Przedmiotowe zażalenie w dniu 4 grudnia 2018 r. wpłynęło do organu odwoławczego - Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej jako "organ", "Minister") pismami z dnia 28 grudnia 2018 r. zwrócił się do:
- Starosty [...] (dalej jako "Staosta") o przekazanie przedmiotowego projektu budowlanego wraz z wnioskiem o uzgodnienie pozwolenia na rozbiórkę;
- [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej jako "[...]WKZ") o .m.in. kopię wykazu zabytków, o który mowa w art., 7 i 8 u.o.z.o.z.,a także pism [...]WKZ przesyłających powyższy wykaz Prezydentowi Miasta [...] i Staroście [...].
Przy piśmie z dnia 21 stycznia 2019 r. (wpływ do organu 23 stycznia 2019 r.) [...]WKZ przekazał Ministrowi wymagane dokumenty
Przy piśmie z dnia 18 lutego 2019 r. (wpływ do organu 20 lutego 2019 r.) Starosta [...] przekazał Ministrowi wymagane dokumenty.
Pismem z dnia 14 maja 2019 r. Minister zwrócił się do [...]WKZ z zapytaniem, czy zawartość gminnej ewidencji zabytków miasta [...] była uzgadniania z [...]KZW, bowiem w gminnej ewidencji zabytków nie uwzględniono układu urbanistycznego miasta [...] oraz szeregu zabytków indywidualnie ujętych w wykazie zabytków o którym mowa w art. 7 i 8 o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Organ wyjaśnił, że gminna ewidencja zabytków i ww. wykaz zabytków nie mogą funkcjonować jednocześnie jako podstawa do dokonywania uzgodnień konserwatorskich, albowiem w momencie utworzenia gminnej ewidencji zabytków powyższy wykaz przestaje obowiązywać jako omawiana podstawa.