Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego I. umarza postępowanie sądowe w sprawie zobowiązania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do wydania postanowienia; II. stwierdza że bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Machlejd, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Nowak (spr.), sędzia WSA Tomasz Stawecki, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 31 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi [...] na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego I. umarza postępowanie sądowe w sprawie zobowiązania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do wydania postanowienia; II. stwierdza że bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala skargę w pozostałej części, IV. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej [...] kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 10 lutego 2017 r. [...] wniosła skargę na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w postępowaniu toczącym się pod sygn. [...] w przedmiocie rozpoznania zażalenia na postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] , Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wyjaśnienia treści decyzji wydanej przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] z dnia [...] maja 1993 r., l.dz. [...], wpisującej do rejestru zabytków zespół parkowo-rezydencyjny w [...].

Skarżąca wskazała, że złożyła do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za pośrednictwem [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] , zażalenie na postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wyjaśnienia treści decyzji wydanej przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] z dnia [...] maja 1993 r., wpisującej do rejestru zabytków zespół parkowo-rezydencyjny w [...] . Zażalenie zostało przesłane Ministrowi przez [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we [...] dnia 7 czerwca 2016 r.

Dnia 18 lipca 2016 r. do Organu został złożony wniosek o przyspieszenie rozpoznania sprawy. Mimo upływu czasu, Organ nie podejmował żadnych czynności w sprawie. Wobec tego, dnia 15 grudnia 2016 r. Skarżąca wystosowała do Organu, na podstawie art. 37 § 1 k.p.a., wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które również nie otrzymała jakiejkolwiek odpowiedzi.

Skarżąca skierowała do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa datowane na 15 grudnia 2016 r., a nadane w dniu 19 grudnia 2016 r. (w załączeniu skan wezwania wraz z potwierdzeniem nadania).

Skarżąca nie otrzymała odpowiedzi na wezwanie. W tej sytuacji wniosła o :

zobowiązanie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do wydania w określonym terminie decyzji w niniejszej sprawie, na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a.;

stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa;

przyznanie od organu na rzecz Skarżącej sumy pieniężnej o której mowa w art. 149 §2 p.p.s.a.

zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania według norm prawem przepisanych, w tym kosztów wniesienia skargi oraz kosztów zastępstwa procesowego.

rozpoznanie sprawy w trybie uproszonym, na podstawie art. 119 pkt 4) p.p.s.a., jako że przedmiotem skargi jest bezczynność organu administracji publicznej.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wniósł o oddalenie ww. skargi. Jednocześnie skarżony organ zwrócił uwagę, że w toku przedmiotowego postępowania wydał postanowienie z [...].02.2017 r. l.dz. [...] , którym uchylił zaskarżone postanowienie w całości, a sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1066 z późn. zm.), a także art. 3 § 1 p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej pod względem zgodności jej działania z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność i przewlekłość organów w przypadkach niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych (art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.).

Strona 1/3