Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Maria Tarnowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 marca 2016 r. sprawy ze skargi M. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez [...] Konserwatora Zabytków I. stwierdza, iż przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, II. wymierza [...] Konserwatorowi Zabytków grzywnę w wysokości 1000 (tysiąc) złotych.
Wnioskiem z dnia [...] września 2010 r., uzupełnionym [...] grudnia 2010 r. i [...] marca 2011 r., [...] sp. z o.o. w [...] zwróciła się do [...] Konserwatora Zabytków o wydanie pozwolenia na budowę budynku wielorodzinnego na działkach nr [...] i [...] przy ul. [...] w [...]. Organ, na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), dalej u.o.z., decyzją z dnia [...] marca 2011 r. odmówił wydania pozwolenia.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z [...] października 2011 r. utrzymał w mocy ww. decyzję. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 2447/11 uchylił decyzje organów obu instancji. Wyrokiem z 26 czerwca 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II OSK2736/12) oddalił skargi Ministra Kultury i Stowarzyszenia [...] w [...].
Dnia 24 czerwca 2014 r. M S złożył skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez [...] Konserwatora Zabytków zarzucając naruszenie art. 9, art. 12 § 1 oraz art. 35 § 1-3 K.p.a. Obszernie opisując przebieg postępowania wskazał, że po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2013 r., akta sprawy przesłano organowi 7 listopada 2013 r., a decyzję w sprawie organ wydał po upływie ponad sześciu miesięcy tj. 16 maja 2014 r., w tym czasie podejmując działania, które nie wynikały z ww. orzeczeń i nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Stwierdzając przewlekłość postępowania w wyroku z 26 listopada 2014r. VII SAB/Wa 57/14 Sąd podkreślił, że z akt sprawy o sygn. I SA/Wa 2447/11 wynika, iż Sąd odnotował zwrot akt z NSA 8 października 2013 r., a następnie przesłał akta Ministrowi z odpisem prawomocnego wyroku z uzasadnieniem, które wpłynęły 18 października 2013r. Akta z wyrokiem przekazano do [...]Konserwatora 7 listopada 2013 r. W dniu 28 listopada 2013 r. organ I instancji zwrócił się do Ministra z pytaniem, czy od wyroku wniesiono skargę kasacyjną. Minister w piśmie z 30 grudnia 2013 r. wyjaśnił, że wyrok jest prawomocny wobec oddalenia skargi kasacyjnej, a postępowanie winno być przeprowadzone zgodnie z wytycznymi zawartymi w wyroku z 26 czerwca 2013 r. Minister Kultury przesłał organowi I instancji kopię wyroku NSA. Pismo wpłynęło 29 stycznia 2014 r.
Sąd wskazał również, że 5 grudniu 2013 r. do organu wpłynął wniosek inwestora o wyłączenie od udziału w postępowaniu pracownika organu. Postanowienie uwzględniające wniosek wydano [...] stycznia 2014 r. W dniu 8 stycznia 2014 r. [...] Konserwator zwrócił się do Narodowego Instytutu Dziedzictwa o opinię, czy możliwa jest realizacja tej inwestycji w świetle miejscowego planu, w kontekście zakresu ochrony konserwatorskiej strefy "[...]" wynikającej z decyzji o ochronie zabytków wg dwóch wariantów inwestora - budowy jedynie na działce [...], bądź takiej samej inwestycji na dwóch działkach [...] i [...]. W piśmie z 20 stycznia 2014 r. inwestor skrytykował działanie organu, wskazując, że zwrócenie się o opinię jest sprzeczne z wytycznymi Sądu.