Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Jarecka (spr.), Sędziowie sędzia WSA Ewa Machlejd, sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2015 r. sprawy ze skargi A. H. na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego I. stwierdza, że postepowanie prowadzone było w sposób przewlekły, a przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; II. wymierza Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego grzywnę w kwocie 1000 zł (jeden tysiąc złotych); III. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz A.H. kwotę 347 (słownie: trzysta czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z 18 grudnia 2013 r. A. H. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z [...] września 2010 r., wnosząc, stosownie do art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o zobowiązanie organu do wydania decyzji w niniejszej sprawie w terminie 7 dni od dnia doręczenia wyroku, stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, a także wymierzenie organowi grzywny.
Skarżący wskazał, że pismem z 17 lipca 2013 r. wystąpił do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z [...] września 2010 r. zezwalającej Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na realizację prac związanych z budową odcinka " [...]" autostrady [...]. Wniosek wpłynął do organu w dniu 26 lipca 2013 r. W związku z niezałatwieniem sprawy w terminie, pismem z 2 września 2013 r. A.H. na podstawie art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego wezwał Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do usunięcia naruszenia prawa poprzez załatwienie sprawy wszczętej wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] września 2010 r. W odpowiedzi Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wskazał, że sprawa nie mogła zostać załatwiona w terminie określonym w art. 35 Kpa i poinformował, że zostanie zakończona do dnia 30 listopada 2013 r. Jak wskazał skarżący, pomimo upływu ww. terminu organ nadal nie wydał żadnego orzeczenia w sprawie.
Pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego udzielił odpowiedzi na skargę, a następnie przy piśmie z dnia 7 lutego 2014 r. nadesłał decyzję z [...] lutego 2014 r. wydaną po rozpoznaniu wniosku skarżącego o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2010 r.
Wyrokiem z 21 maja 2014 r. sygn. VII SAB/Wa 4/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Sąd wskazał, że pojęcie przewlekłego prowadzenia postępowania nie zostało zdefiniowane ustawowo, w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje wówczas, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia. Za postępowanie prowadzone przewlekle uznać należy postępowanie prowadzone w sposób nieefektywny poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywanie czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny.
Odnosząc się do okoliczności sprawy Sąd stwierdził, że bezsporne pozostaje to, iż organ w dniu wniesienia skargi do Sądu pozostawał w bezczynności, niemniej, w ocenie Sądu, sytuacja ta nie pozwalała na uznanie, iż mimo niezachowania terminów określonych dla załatwienia sprawy, pozostawanie przez organ w bezczynności (spowodowanej niewydaniem rozstrzygnięcia) oznaczało, że organ prowadził postępowanie przewlekle (biorąc pod uwagę przesłanki tej instytucji). Wniosek skarżącego odnoszący się do stwierdzenia, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prowadził postępowanie w sposób przewlekły, a przewlekłość ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, należało, zdaniem Sądu, oddalić jako niezasadny.