Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska (spr.), , Sędzia WSA Ewa Machlejd, Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 r. sprawy ze skargi M O na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju I. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania Ministra Infrastruktury i Rozwoju do wydania decyzji w sprawie wniosku z dnia [...] października 2013r. o udzielenie zgody na odstępstwa od warunków technicznych dla samochodu osobowego, II. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego M O kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Dnia [...] sierpnia 2014 r. M O wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w rozpatrzeniu jego wniosku z dnia [...] października 2013 r.
W uzasadnieniu skargi podniósł, że dnia:
- [...] października 2013 r. wystąpił do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju o odstępstwo od warunków technicznych dla pojazdu marki Ford [...] o numerze [...],
- [...] marca 2013 r. organ przesłał wezwanie z numerem sprawy [...] do uzupełnienia braków dokumentacyjnych,
- w dniu [...] kwietnia 2014 r. skarżący odpowiedział na wezwanie,
- w dniu [...] czerwca 2014 r. zostało wysłane kolejne wezwanie do uzupełnienia braków dokumentacyjnych,
- w dniu [...] czerwca wysłał wezwanie do usunięcia naruszenia prawa dla numeru sprawy [...],
- w dniu [...] czerwca wysłał kolejny list uzupełniający braki dokumentacyjne.
Minister Infrastruktury i Rozwoju dotychczas nie wydał stosownej decyzji, co oznacza, że od dnia złożenia wniosku nie został on jeszcze rozpoznany. Tym samym organ naruszył art. 35 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, który określa maksymalny termin załatwienia sprawy, a także zasadę zaufania do organów administracji zawartą w art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz zasadę szybkości postępowania zawartą w art. 12 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W tym stanie skarga, w ocenie skarżącego jest zasadna.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wnosząc o jej oddalenie podkreślił, że w związku z wnioskiem z dnia 23 października 2013 r. pierwsze czynności organu zostały podjęte w marcu 2014 r. Wyjaśnił, iż organ wstrzymywał się z rozpoczęciem działań dotyczących rozpatrzenia wniosku strony z uwagi na toczące się w tym czasie postępowanie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ( TSUE) w przedmiocie braku możliwości rejestracji w Polsce pojazdów z kierownicą po prawej stronie, oczekując na jednoznaczne stanowisko TSUE w zakresie zasad dopuszczania tego rodzaju pojazdów do ruchu drogowego w Polsce. W marcu 2014 r. TSUE ogłosił wyrok w sprawie C-639/11, w którym orzekł o uchybieniu przez Rzeczpospolitą Polską ciążącego na niej zobowiązania wynikającym z dyrektywy ramowej 2007/46/WE oraz z art. 34 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ze względu na brak możliwości rejestracji w Polsce samochodów osobowych z kierownicą po prawej stronie. Takie stanowisko TSUE spowodowało uruchomienie działań resortu. Poza tym organ wskazał, że na przebieg procedowania przedmiotowej sprawy wpływ miały prowadzone w ramach resortu analizy pod kątem określenia optymalnych rozwiązań o charakterze technicznym w kontekście dopuszczenia do ruchu drogowego w Polsce pojazdów z kierownicą po prawej stronie i wynikające z tego terminy, wobec których nowe regulacje będą mogły zacząć obowiązywać. Mając na względzie aktualnie prowadzone prace legislacyjne w zakresie zmiany przepisów w przedmiotowym zakresie, po dostosowaniu pojazdu przystosowanego do ruchu lewostronnego m.in. w zakresie świateł zewnętrznych, lusterek wstecznych oraz prędkościomierza pojazd z kierownicą po prawej stronie będzie mógł zostać dopuszczony do ruchu drogowego w Polsce. Obecny stan prawny nie zezwala na rejestrację takich pojazdów w Polsce.