Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2012 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia dokumentów oddala skargę.
Decyzją Nr [...] z [...] czerwca 2011 r. Dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (IPN) Oddział w L. (organ pierwszej instancji), działając na podstawie art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy z 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 ze zm., zwana dalej ustawą o IPN) orzekł o udostępnieniu K. [...] T. w formie kopii dokumentów znajdujących się na kartach: [...] - [...],[...] - [...],[...] - [...] w aktach o sygn. IPN [...] t. 2 (poprzednia sygn. IPN [...] t. 2, WUSW R. [...]).
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ wskazał, iż wnioskiem z [...] grudnia 2010 r. wnioskodawca w trybie art. 30 ust. 1 ustawy o IPN, wystąpił o udostępnienie do wglądu dokumentów dotyczących jego osoby. W wyniku kwerendy przeprowadzonej w zasobie archiwalnym IPN odnaleziono szereg dokumentów dotyczących wnioskodawcy. Na skutek analizy zgromadzonych dokumentów stwierdzono, iż w okresie od [...] września 1988 r. do [...] września 1989 r. wnioskodawca był zarejestrowany jako tajny współpracownik organów bezpieczeństwa państwa (Wydział [...] WUSW w R.) o pseudonimie "[...]", a część odnalezionej dokumentacji tj. karty: [...] - [...],[...] - [...],[...] -[...] w aktach o sygn. IPN [...] t. 2 (poprzednia sygn. IPN [...] t. 2, WUSW R. [...]) zostały przez wnioskodawcę lub przy jego udziale wytworzone, w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji, dlatego też udostępnienie tych dokumentów w formie kopii następuje w drodze decyzji administracyjnej.
W odwołaniu wniesionym na powołane rozstrzygnięcie K. T. wniósł o uchylenie wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji oraz o fizyczne zniszczenie dokumentów stanowiących jej załącznik nr 1. Wskazał, iż wydana decyzja jest nierzetelna, krzywdząca i obraźliwa, oparta jedynie na uznaniu za prawdziwe, kłamliwych doniesień i dokumentów sfabrykowanych przez podoficerów Służby Bezpieczeństwa (SB), rozpracowujących go jako działacza opozycji komunistycznej. Podniósł, iż nigdy, w żadnej formie i pod żadnym pozorem nie wyraził chęci ani zgody na współpracę z organami SB. Nigdy nie podpisał "lojalki" ani zobowiązania do współpracy, nie otrzymał też w żadnej postaci wynagrodzenia, honorarium czy gratyfikacji z tego tytułu. Nie przyjmował i nie używał żadnego pseudonimu, czy też zaszeregowania do kategorii współpracowników SB. Nie uczestniczył także przy wytwarzaniu sprawozdań i informacji przez pracowników SB, nie dostarczał im dobrowolnie żadnych materiałów i opracowań, nie brał udziału w czynnościach tajnego informatora lub pomocnika przy zdobywaniu informacji. Ponadto nigdy z własnej woli lub inicjatywy nie uczestniczył w spotkaniach z pracownikami SB, jego kontakty z "opiekunami" były rzadkie i wynikały z ciążących na nim z tytułu pełnionej funkcji obowiązków. Odwołujący się za niezrozumiały uznał fakt, iż w dokumentach IPN brak jest materiałów dotyczących jego działalności opozycyjnej. W latach 1981 - 1982 był bowiem aktywnym członkiem związku zawodowego [...] "[...]" i jednym z organizatorów i przywódców strajku w Wyższej Szkole [...] w R..