Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski (sprawozdawca), Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant Starszy referent Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 r. w Radomiu sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Kozienicach na uchwałę Rady Gminy Gniewoszów z dnia 24 listopada 2016 r. nr XXI/138/16 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Gniewoszów stwierdza nieważność § 3 i § 4 ust. 1 Załącznika do zaskarżonej uchwały.
Rada Gminy w Gniewoszowie (dalej także jako "rada" lub "organ") działając na podstawie art. 4 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 250 ze zm., dalej jako "u.c.p.g."), art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. 2016 poz. 446, dalej jako "u.s.g.") podjęła uchwałę nr XXI/138/16 z dnia 24 listopada 2016 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Gniewoszów. Organ nadzoru w stosunku do uchwały nie wydał rozstrzygnięcia nadzorczego, w związku z tym uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego z 2016 r. poz. 11448.
Pismem z 10 lutego 2017 r. Prokurator Rejonowy w Kozienicach (dalej jako "Prokurator" lub "skarżący") zaskarżył ww. uchwałę. Autor skargi zaskarżonej uchwale zarzucił:
1) istotne naruszenie przepisów prawa materialnego oraz ustrojowego, tj. art. 4 ust. 1 i 2 pkt 1 lit b oraz art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g. w związku z art. 7 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 z późn. zm., dalej jako "Konstytucja RP") w związku z § 135 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (t. j. Dz.U. 2016, poz. 283, dalej jako "rozporządzenie Prezesa RM w sprawie zasad techniki prawodawczej"), polegające na przekroczeniu zakresu ustawowego upoważnienia i bezpodstawnym rozszerzeniu obowiązku uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń nie tylko z części nieruchomości służących do użytku publicznego, ale również z chodników położonych przy granicy nieruchomości, co ponadto z uwagi na wadliwą redakcję przepisu i użycie słowa "w tym" czyni go niejasnym, jak też stanowi jednocześnie nieuprawnioną ingerencję w kompetencje ustawodawcy, gdyż kwestia uprzątnięcia chodników położonych wzdłuż nieruchomości została częściowo odmiennie uregulowana w art. 5 ust 1 pkt 4 u.c.p.g.
2) istotne naruszenie przepisów prawa materialnego oraz ustrojowego, a mianowicie art. 4 ust 1 i 2 pkt 1 lit c u.c.p.g. w związku z art. 7 i art. 94 oraz art. 31 ust 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji RP w związku z § 135 rozporządzenia Prezesa RM w sprawie zasad techniki prawodawczej, polegające na niewypełnieniu całości zakresu ustawowego upoważnienia dotyczącego określenia zasad utrzymania czystości oraz porządku podczas mycia pojazdów poza myjniami i ograniczenie regulacji wyłącznie do określenia zasad mycia pojazdów jedynie na własnej nieruchomości użytkownika pojazdu, przy jednoczesnym przekroczeniu granic ustawowego upoważnienia i nieuprawnionej ingerencji w określone przepisami art. 64 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 140 Kodeksu cywilnego prawo własności, poprzez uzależnienie możliwości umycia pojazdu poza myjnią wyłącznie do wypadku wykonywania tego na obszarze własnej nieruchomości i pod warunkiem wykonania czynności w miejscu o utwardzonym podłożu oraz odprowadzenia powstałych ścieków do kanalizacji sanitarnej lub w przypadku jej braku do szczelnego zbiornika odpływowego, co sprzecznie z wyrażoną w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP zasadą proporcjonalności wyklucza możliwość umycia przez właściciela pojazdu wodą na trawniku, jak też wyłącza możliwość udostępnienia terenu własnej nieruchomości innym osobom w celu umycia samochodu.