Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Mazur, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda /sprawozdawca/, Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant Michał Sikorski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2008 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy J. z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Decyzją z dnia [...] listopada 2005 roku Wójt Gminy J. odmówił D. G. przyznania zaliczki alimentacyjnej.
W uzasadnieniu decyzji podano, że D. G. nie spełnia warunków do przyznania zaliczki alimentacyjnej. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, przez osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się: pannę, kawalera, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, rozwiedzioną, wdowę lub wdowca, jeżeli wspólnie nie wychowują dziecka z ojcem lub matką dziecka. Skarżąca, jak wynika z jej wniosku jest mężatką, co skutkuje nieprzyznaniem zaliczki.
Od powyższej decyzji skarżąca złożyła odwołanie podnosząc, iż pozostaje w związku małżeńskim, ale nie z ojcem biologicznym dziecka, na które stara się o zaliczkę alimentacyjną. Ojciec dziecka ma zasądzone alimenty w kwocie 300 złotych miesięcznie, ale ich nie płaci i jest nieściągalnym dłużnikiem alimentacyjnym, co potwierdził komornik. Skarżąca podniosła trudną sytuację materialną rodziny spowodowaną bezrobociem męża i koniecznością ponoszenia wydatków związanych z leczeniem dziecka.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. utrzymując zaskarżoną decyzję w mocy podniosło w uzasadnieniu, podzielając argumentację organu I instancji, iż zasady przyznawania zaliczek alimentacyjnych uregulowane zostały w ustawie z dnia 22 kwietnia 2005 roku o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r., Nr 86, poz. 732 ze zm.). Zgodnie z art. 1 pkt 2 powołanej wyżej ustawy, ustawa określa zasady przyznawania zaliczek alimentacyjnych dla osób samotnie wychowujących dzieci, uprawnionych do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, z którego egzekucja jest bezskuteczna. Tak więc, oprócz bezskuteczności egzekucji, co w niniejszej sprawie zostało spełnione, przesłanką do przyznania zaliczki alimentacyjnej jest samotne wychowywanie dziecka. Według art. 2 pkt 5 wyżej cytowanej ustawy pojęcie " osoby samotnie wychowującej dziecko" należy określać według definicji podanej w ustawie o świadczeniach rodzinnych.
W myśl art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 28.11.2003 roku o świadczeniach rodzinnych
( Dz. U. z 2003 roku, Nr 228, poz. 2255 ze zm) przez osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się: pannę, kawalera, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, rozwiedzioną, wdowę lub wdowca, jeżeli wspólnie nie wychowują dziecka z ojcem lub matką dziecka. Osoba, która pozostaje w związku małżeńskim, jeżeli nawet nie jest to ojciec lub matka dziecka na rzecz którego zostały zasądzone alimenty, nie została zaliczona w cytowanym przepisie do kręgu osób samotnie wychowujących dziecko. Ostatecznie zdaniem organu II instancji w istniejącym stanie faktycznym i prawnym brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania skarżącej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca podniosła, iż pozostaje w związku małżeńskim ale nie z ojcem biologicznym dziecka D. B., na które wystąpiła o zaliczkę. Córka ma zasądzone alimenty w kwocie 300 złotych, których egzekucja, co potwierdza komornik, jest bezskuteczna. Dziecko jest po dwóch operacjach [...] i wymaga leczenia. Skarżąca podniosła nadto trudną sytuację materialną swojej rodziny bowiem mąż nie pracuje a ona sama pozostaje na urlopie macierzyńskim.