Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant Starszy referent Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2018 r. w Radomiu sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w Polsce z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy J. z [...] maja 2018 r. nr [...]; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na rzecz skarżącego Stowarzyszenia [...] w Polsce z siedzibą w W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2018 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej jako SKO lub organ odwoławczy) biorąc za podstawę art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U z 2017 roku, poz. 1257, dalej jako k.p.a.), po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym odwołania Komendy Głównej [...] w Polsce z siedzibą w [...], od decyzji Wójta Gminy [...] z dnia [...] maja 2018 roku, nr [...], odmawiającej wydania decyzji w sprawie czasowego odebrania zwierząt S. P. - umorzyło postępowanie odwoławcze.
Podstawą wydanego rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne i zaprezentowana ocena prawna.
Decyzją z dnia [...] maja 2018 roku, nr [...], Wójt Gminy w [...] odmówił czasowego odebrania zwierząt ich właścicielowi S. P..
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podał, że [...] lutego 2018 roku Powiatowy Lekarz Weterynarii wniósł o rozważenie wydania decyzji o czasowym odebraniu zwierząt S. P. z miejscowości [...]. Wystąpienie to było wynikiem interwencji jaka miała miejsce w dniu [...]lutego 2018 roku przeprowadzonej z inicjatywy [...] w Polsce.
Po przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym organ uznał, że nie wystąpił przypadek określony w art. 7 ust.3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (DZ.U z 2017 roku, poz. 1840, dalej jako ustawa), uzasadniający wydanie decyzji o czasowym odebraniu zwierząt ich właścicielowi.
Od decyzji tej odwołanie wniosła Komenda Główna [...]z siedzibą w [...].
Rozpoznając odwołanie SKO w [...] podniosło, że zgodnie z art. 7 ust.1 ustawy zwierzę traktowane w sposób określony w art. 6 ust.2 ustawy może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane:
- schronisku dla zwierząt jeżeli jest zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub
- gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub
- ogrodowi zoologicznemu lub schronisku dla zwierząt, jeżeli to zwierzę jest wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych. Decyzja o której mowa podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji z policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.
Organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 127 § 1 k.p.a. od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy odwołanie tylko do jednej instancji i legitymację do jego wniesienia ma podmiot, który spełnia przesłanki z art. 28 k.p.a. Wskazywał, że obowiązkiem organu odwoławczego jest zbadanie czy odwołanie pochodzi od podmiotu uprawnionego do jego wniesienia.
Zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Tak więc podmiot składający odwołanie ma interes prawny, o ile istnieje związek pomiędzy jego indywidualną sferą praw lub obowiązków, a obowiązującym systemem prawa zapewniającym ochronę tej sfery.