Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda /sprawozdawca/, Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant Krzysztof Koziara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi Gminy J. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie zgody na sprzedaż nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oddala skargę.
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] sierpnia 2008 roku stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy w J. z dnia [...] lipca 2008 roku nr [...] w sprawie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości będącej własnością Gminy J.
Rozstrzygnięcie powyższe zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Rada Gminy w J. w dniu [...] lipca 2008 roku podjęła uchwałę o przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości, stanowiącej zespół parkowo - pałacowy o łącznej powierzchni [...] ha wpisany do rejestru zabytków, będącej własnością Gminy J. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 18 ust.2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym oraz art. 37 ust. 1 i 2, 68 ust.3 ustawy z 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Przepis art. 37 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami odsyła do art. 34 , z którego wynika, iż w przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu przysługuje m. in . najemcom lokalu mieszkalnego o ile najem nawiązany został na czas nieoznaczony. Jak wynika z protokołu z sesji Rady Gminy J. z [...] lipca 2008 roku obiekt parkowo - pałacowy zamieszkały jest przez siedem rodzin zajmujących wyodrębnione lokale mieszkalne, które poinformowane zostały o prawie pierwokupu zajmowanych mieszkań z przynależną częścią gruntu. W przypadku skorzystania najemców z przysługującego im prawa pierwokupu dojdzie do podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków, jakim jest przedmiotowy pałac z parkiem. W takim przypadku , zgodnie z treścią art. 36 ust 1 pkt 8 ustawy z 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami niezbędnym jest uzyskanie zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków a zgody takiej nie uzyskano, w związku z czym uchwała w § 1 pkt 1 narusza obowiązujący stan prawny, dlatego należało orzec o uchyleniu uchwały w tym zakresie.
Wyrażona przez Radę Gminy J. w niniejszej uchwale w § 1 pkt 2 zgoda na obniżenie bonifikaty z 50 % na 5 % od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ustawy o gospodarce nieruchomościami , co do której jako podstawę prawną wskazano art. 68 ust. 3 w/w ustawy również narusza obowiązujący system prawny. Przepis ten nie daje podstaw do wydania aktu o charakterze generalnym, odnoszącego się do ogólnie określonego kręgu podmiotów , co niewątpliwie czyni uchwała w punkcie 2 wyrażając zgodę na obniżenie bonifikaty, bez jednoczesnego wskazania na rzecz jakich podmiotów udzielono bonifikaty. Wobec faktu, iż przedmiotowa uchwała w całości narusza obowiązujące regulacje prawne orzeczono o jej uchyleniu w całości.
Ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe rozstrzygniecie nadzorcze wystąpiła Gmina J. Zarzuciła naruszenie art. 37 ust. 1 i 2 oraz art. 68 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami i wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia Wojewody. W uzasadnieniu skargi podniosła w szczególności, iż wobec negatywnej opinii Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków co do podziału działki nr 358 - parku, możliwa jest jedynie sprzedaż albo całej nieruchomości jednemu nabywcy wyłonionemu w drodze przetargu bądź lokatorom, którzy korzystając z prawa pierwszeństwa nabędą na własność wyodrębniony lokal mieszkalny wraz z ułamkowym udziałem w części nieruchomości nie podlegającej podziałowi. Wyodrębnienie lokali mieszkalnych i ustalenie ułamkowych części własności gruntu nie wiąże się z geodezyjnym podziałem nieruchomości. Rada Gminy wyrażając zgodę na sprzedaż nieruchomości daje Wójtowi Gminy możliwość wszczęcia procedury przetargowej. Czas od podjęcia uchwały do podania wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży do publicznej wiadomości jest okresem w którym organ wykonawczy dokonuje wymaganych uzgodnień i uzyskuje pozwolenia wynikające m.in. z art.13 ust.4 cyt. ustawy. Prawidłowa interpretacja art. 36 ust. 1 pkt 8 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami prowadzi do wniosku, iż ustawodawcy chodziło o przypadek, gdy w wyniku ewentualnego podziału nieruchomości dochodzi do fizycznego wyodrębnienia części powierzchni gruntu, która w wyniku podjętych w przyszłości czynności prawnych może stanowić samodzielną nieruchomość gruntową, zaś Wójt Gminy nie przewiduje dokonania takiego podziału. Skarżący podniósł także, iż zgoda na obniżenie bonifikaty dotyczy konkretnej nieruchomości , jej wyceny dokonano wcześniej o czym Rada Gminy była poinformowana. Nie jest możliwe wskazanie w uchwale konkretnego nabywcy , bowiem nie jest on znany na tym etapie postępowania, a warunkiem koniecznym i przy ogłoszeniu przetargu i przy sprzedaży bezprzetargowej jest wskazanie bądź ceny wywoławczej, bądź wartości lokalu mieszkalnego wraz z wartością ułamkowej części wspólnej nieruchomości. Z powyższego wynika, iż wyrażona przez Radę Gminy zgoda nie ma charakteru generalnego, nie stanowi prawa miejscowego i ma odniesienie do konkretnego nabywcy nieruchomości.