Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Marek Wroczyński (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Protokolant Sekretarz sądowy Dominika Jeromin, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2016 r. w Radomiu sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy i Miasta G. z [...] lipca 2016 r. nr [...].
Zaskarżoną decyzją, nr [...]z dnia [...]sierpnia 2016 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. (dalej jako: "SKO", "organ", "organ odwoławczy") po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym odwołania T. Z. (dalej jako: "skarżący") od decyzji Burmistrza Gminy i Miasta G. z dnia [...] lipca 2016 roku, nr [...] w sprawie odmowy przyznania T. Z. świadczenia wychowawczego na córkę L. Z. - orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.
Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne i ocena prawna:
Skarżący T. Z. w dniu [...] kwietnia 2016 roku złożył w organie wniosek o przyznanie świadczenia wychowawczego na córkę L. Z. podając, iż jest osobą rozwiedzioną, a w skład rodziny oprócz niego wchodzi syn A. Z., córka L. Z. i konkubina M. K..
Wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia [...] maja 2008 roku, sygn. akt [...] rozwiązano małżeństwo skarżącego przez rozwód, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem stron T. powierzono obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dziecka w miejscu zamieszkania matki, ustalając sposób kontaktowania się ojca z dzieckiem oraz obciążono skarżącego alimentami na rzecz dziecka.
Organ zauważył, iż stosownie do art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (DZ.U z 2016 roku, poz. 195 dalej jako: "ustawa") prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje, matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka do ukończenia przez dziecko 18 roku życia. Następnie organ wskazał, że zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy w przypadku urodzenia dziecka, ukończenia przez dziecko 18 roku życia lub w przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu, kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni kalendarzowych, za które to świadczenie przysługuje.
Organ zwrócił uwagę, że celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Związanie prawa do świadczenia wychowawczego ze sprawowaniem faktycznej opieki nad dzieckiem wynika także z art. 22 zdanie pierwsze ustawy, gdzie wskazano, że w przypadku zbiegu prawa rodziców opiekunów prawnych lub opiekunów faktycznych dziecka do świadczenia wychowawczego, świadczenie to wypłaca się temu z rodziców, opiekunów faktycznych lub prawnych dziecka, który faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem.
Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy z 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. DZ.U z 2015 roku, poz. 2082 ze zm.) rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Należy jednak zauważyć, iż czym innym jest treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem.