Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "E." LTD Sp. z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 marca 2004 r., sygn. akt I SA/Po 831/02 wydanego w sprawie ze skargi "E." LTD Sp. z o.o. w P. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 5 lutego 2002 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 16 marca 2004 r., I SA/Po 831/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę "E." LTD Sp. z o.o. w P. na decyzję Izby Skarbowej w P. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r.
W skardze kasacyjnej na powyższe orzeczenie Skarżąca Spółka, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, zarzuciła "rażące naruszenie przepisów prawa materialnego i naruszenie przepisów postępowania, które miały istotny wpływ na wynik sprawy". W oparciu o powyższe podstawy wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej opisano poszczególne etapy postępowania podatkowego a także przytoczono zarzuty organów podatkowych dotyczące powiązań pomiędzy firmą polską /Skarżąca Spółka/ a firma norweską /"E." A.S./. Ponadto, Spółka nie zgodziła się z twierdzeniem Izby, iż "przyjęty przez nią sposób rozliczania i ewidencjonowania kosztów nie pozwalał na:
- ustalenie faktycznych kosztów wytworzenia jednostkowych wyrobów bądź partii wyrobów,
- ustalenie wysokości realizowanej marży ogółem, jak również marży realizowanej na poszczególnych rynkach zbytu,
- sprawdzenie cen transferowych stosowanych w stosunkach z udziałowcem.
O ile w trakcie roku faktycznie przyjęty sposób rozliczania i ewidencji kosztów nie umożliwiał tego, to nic nie stało na przeszkodzie zrobić to w ujęciu rocznym.(...) W ujęciu rocznym Spółka w pełni zastosowała art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości:.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Organ podatkowy podniósł, iż Spółka nie wskazała żadnego przepisu procedury, który w jej ocenie został naruszony, co mogłoby czynić skutecznym zarzut rażącego naruszenia przepisów postępowania. Podobnie w przypadku prawa materialnego - skarga kasacyjna nie zawiera wskazania konkretnego przepisu, którego Sąd dokonał błędnej wykładni lub który niewłaściwie zastosował.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę kasacyjną należało odrzucić.
Skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach, określonych w art. 174 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi:
1. naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
2. naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy
Równocześnie, z art. 176 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jednoznacznie wynika, że to Strona ma przytoczyć podstawy kasacyjne i uzasadnić je. Nie stanowi wskazania przez stronę podstaw kasacji ogólnikowe powtórzenie treści art. 174 powołanej ustawy: "naruszenie przepisów prawa materialnego i naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy". Skarżąca Spółka ma obowiązek wskazać konkretny przepis prawa materialnego, który został naruszony przez orzekający sąd i na czym - jego zdaniem - polegała błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie. Podobnie jest przy naruszeniu prawa procesowego: należy wskazać konkretny przepis postępowania, którego naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Rozpatrywana skarga kasacyjna nie zawiera powyższego elementu /por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 marca 2004 r., FSK 209/04/. Sąd nie jest uprawniony do powtórnego badania zgodności z prawem zaskarżonego wyroku w jego całokształcie, czego domaga się strona określając podstawy kasacji tak ogólnikowo. Brak wskazania konkretnych przepisów jako podstaw kasacji uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie sprawy /por. postanowienie z dnia 24 sierpnia 2004 r., FSK 936/04/.
Podkreślić należy, że również z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że jej autor nie rozumie istoty skargi kasacyjnej. Polemizuje on bowiem z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez organy podatkowe, nie wskazuje zaś żadnych zarzutów przeciwko wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, czego wymaga art. 174 powołanej ustawy. Naczelny Sąd Administracyjny jest sądem kasacyjnym, a jego zadaniem jest kontrola nad działalnością orzeczniczą wojewódzkich sądów administracyjnych. Rozpoznając w postępowaniu kasacyjnym skargę kasacyjną, Sąd weryfikuje zgodność zaskarżonego wyroku z prawem i w tym celu bada również prawidłowość postępowania, które doprowadziło do wydania zaskarżonego orzeczenia.
Prawidłowe wskazanie podstaw kasacji jest elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej, właściwym tylko dla niej, i nie ulegającym sanacji. Zgodnie z art. 183 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach kasacji. Władny jest zatem badać sprawę tylko z punktu widzenia podstawy kasacyjnej. Z powyższego wynika, że brak elementów konstrukcyjnych skargi kasacyjnej, takich jak prawidłowe wskazanie jej podstaw, uniemożliwia jej rozpoznanie.
W tych warunkach skarga kasacyjna pozbawiona została swych podstawowych elementów i dlatego jest niedopuszczalna. Podlega więc odrzuceniu na podstawie art. 180 w zw. z art. 178 p.p.s.a. Z tych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.