Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2005 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Zbigniew Łoboda, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3920/14 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2005 r. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Uzasadnienie
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3920/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. K. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 października 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2005 r.

Od powyższego wyroku skarżąca złożyła skargę kasacyjną, zaskarżając wyrok w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznanie skargi, a także o zasądzenie kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Organ odwoławczy nie skorzystał z możliwości wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną.

Na rozprawie kasacyjnej w dniu 12 września 2018 r. Przewodniczący składu orzekającego wskazał, że sentencja zaskarżonego wyroku (k. 102) została podpisana przez trzech sędziów, podczas gdy uzasadnienie (k. 123) tylko przez sędziego sprawozdawcę, tj. sędzię Małgorzatę Długosz-Szyjko. Pozostali członkowie składu orzekającego uzasadnienia wyroku nie podpisali, brak było też jakiejkolwiek adnotacji o przyczynie braku podpisów.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 143 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) uzasadnienie wyroku podpisują sędziowie, którzy brali udział w jego wydaniu. Jeżeli którykolwiek z sędziów nie może podpisać uzasadnienia, przewodniczący lub inny sędzia składu orzekającego zaznacza na wyroku przyczynę braku podpisu. Niezachowanie wymogów z art. 143 p.p.s.a. powoduje, że uzasadnienie nie może być uważane za uzasadnienie pochodzące od sądu, który rozpoznawał sprawę (por. na tle art. 330 Kodeksu postępowania cywilnego, odpowiednika art. 143 p.p.s.a. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 1947 r., C III 760/47; K. Markiewicz w: A. Marciniak, K. Piasecki (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom I. Komentarz. Art. 1-366, wyd. 7, Warszawa 2016, komentarz do art. 330, teza 5; A. Zieliński w: A. Zieliński, K. Flaga-Gieruszyńska (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, wyd. 9, Warszawa 2017, komentarz do art. 330, teza 3), choć uzasadnienie zostało sporządzone przez sędziego sprawozdawcę i przez niego podpisane, nie sposób więc stwierdzić, że uzasadnienie w sensie prawnym nie istnieje (por. A. Jakubecki w: H. Dolecki, T. Wiśniewski (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Artykuły 1-366, wyd. 2, Warszawa 2013, komentarz do art. 330, teza 3). Należy mieć bowiem na względzie, że dopiero podpisanie uzasadnienia przez sędziów potwierdza, że pisemne uzasadnienie zgodne jest z ustaloną w toku narady nad orzeczeniem argumentacją (por. B. Adamiak w: B. Adamiak, J. Borkowski, Metodyka pracy sędziego w sprawach administracyjnych, Warszawa 2012, teza 4.3.2.4.). Podpis pod uzasadnieniem stanowi nie tylko podstawę domniemania, że uzasadnienie odpowiada woli sędziów, ale jest też wyrazem wiarygodności i przyjęcia przez sędziego odpowiedzialności za rozstrzygnięcie. Dzięki podpisom podjęta w procesie czynność sądowa uzyskuje walor aktu jurysdykcyjnego, wydanego w ramach władzy sądowniczej, z którym ustawa wiąże określone skutki w sferze prawa publicznego raz w zakresie stosunków prywatnoprawnych (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2000 r., III CZP 29/00, J. Gudowski w: T. Ereciński (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Postępowanie rozpoznawcze, wyd. 5, Warszawa 2016, komentarz do art. 330, teza 1). Choć oczywiście może dojść do sytuacji, w której podpisanie uzasadnienia przez wszystkich członków składu może okazać się niemożliwe - i sposób postępowania w takiej sytuacji został w art. 143 p.p.s.a. wskazany - za przyczynę powodującą niemożność podpisania uzasadnienia nie może być uznane pominięcie sędziego w procedurze składania podpisów bez jakiegokolwiek ważnego powodu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2005 r., I CK 621/04, J. Gudowski, op. cit., teza 5). Dla zachowania mocy jurysdykcyjnej przez uzasadnienie konieczne jest zatem, by wskazane zostały przyczyny braku podpisów części składu, a wzmianki w tym zakresie podpisał przewodniczący lub najstarszy służbą sędzia (por. J. Gudowski, op. cit., teza 8).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Uzasadnienie
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej