52. Wyłączenie prawa do odliczenia przewidziane w art. 88 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się właśnie do transakcji z takimi przedsiębiorcami.
53. Sąd występujący z pytaniem prejudycjalnym pragnie zwrócić uwagę, że za wprowadzeniem ograniczeń takich jak te, które określone zostały w przepisach polskiego prawa, mogła przemawiać potrzeba zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania. Wskazać należy, że przedstawione przepisy prawa krajowego odnoszące się do podatku od towarów i usług mają swoje źródło w ustawach: z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych [Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.] oraz z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.], jak również aktów wykonawczych do tych ustaw. W przepisach powoływanych ustaw o podatkach dochodowych (odpowiednio w art. 25a oraz art. 9a) w przypadku gdy transakcja dokonywana jest z podmiotem powiązanym, który ma rezydencję w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, przewidziano szczególne wymogi dokumentacyjne. Przyjmuje się bowiem, że korzystanie z krajów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (tzw. "rajów podatkowych") ma na celu unikanie lub uchylanie się od podatków. Dodatkowo należy zauważyć, że niektóre z "rajów podatkowych" oferują całkowite zwolnienie z podatku dochodowego oraz podatku od towarów i usług. Istotne może być również, że terytoria te najczęściej nie udostępniają całości informacji związanej z przeprowadzanymi przez mające tam siedzibę przedsiębiorstwa transakcjami. To z kolei w znacznym stopniu utrudnia organom podatkowym ustalenie wszelkich okoliczności faktycznych (m.in. czy transakcja rzeczywiście miała miejsce oraz jaka była rzeczywista wartość świadczenia).
54. Jednakże, nawet przy przyjęciu ochronnej funkcji art. 88 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sąd występujący z pytaniem prejudycjalnym ma istotne wątpliwości, czy można taki środek uznać za spełniający kryteria proporcjonalności. Zastosowanie ograniczenia , o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oznacza bowiem, że na nabywcę usług przenoszony jest ekonomiczny ciężar podatku, jedynie z tego powodu, że zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu pochodzącego z tzw. "rajów podatkowych". Z powyższego wynika, że w prawie krajowym z góry (a priori) zakłada się, że dokonywane w opisany powyżej sposób transakcje są ukierunkowane na unikanie opodatkowania lub podejmowane w celu oszustwa podatkowego, co w założeniu nie podlega weryfikacji.
55. Przedstawione wątpliwości, związane z interpretacją wskazanych wyżej przepisów prawa wspólnotowego, uzasadniają zwrócenie się do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z przedstawionym na wstępie pytaniem prejudycjalnym.
56. Z tych względów Sąd krajowy, na podstawie art. 234 TWE, orzekł jak w pkt 1) sentencji niniejszego postanowienia.
57. W związku z przedstawionym pytaniem prejudycjalnym Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie kasacyjne, na podstawie art. 124 § 1 pkt 5 Ppsa, stosowanego odpowiednio.