Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, , , po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia D. Sp. z o.o. w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 914/19 odrzucające skargę kasacyjną D. Sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 września 2019 r., sygn. akt I FSK 914/19 wydanego w sprawie ze skargi D. Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 16 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik i listopad 2013 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 914/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę kasacyjną D. Sp. o.o. w S. (dalej: spółka, skarżąca) od wyroku tego sądu z dnia 25 września 2019 r., wskazując, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna z tej przyczyny, że jej braki formalne nie zostały uzupełnione w sposób należyty.
W dniu 7 stycznia 2020 r. do WSA wpłynęła skarga kasacyjna od powyższego wyroku, w treści której pełnomocnik spółki - będący radcą prawnym - zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego zmianę i uchylenie. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 stycznia 2020 r. wezwano pełnomocnika skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez oznaczenie zakresu żądanego uchylenia wyroku, stosownie do art. 176 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325), dalej w skrócie: P.p.s.a., w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Odpis zarządzenia doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 20 stycznia 2020 r. W piśmie z dnia 21 stycznia 2020 r. pełnomocnik skarżącej oświadczył jedynie, że wnosi o umorzenie postępowania podatkowego, nie wskazując przy tym zakresu żądanego uchylenia. Tymczasem pełnomocnik został zobowiązany na podstawie art. 176 § 1 pkt 3 P.p.s.a do sformułowania wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Z tej przyczyny orzeczono o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik wniósł o uchylenie postanowienia i nadanie skardze kasacyjnej dalszego biegu, zarzucając wydanie postanowienia wbrew prawidłowo łącznie sformułowanym żądaniom skargi i jej uzupełnieniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Nie budzi wątpliwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, że skarga kasacyjna złożona w sprawie zawierała braki formalne, na które wskazał Przewodniczący Wydziału w zarządzeniu z dnia 9 stycznia 2020 r. wzywającym do ich usunięcia ("poprzez oznaczenie zakresu żądanego uchylenia wyroku stosownie do art. 176 § 1 pkt 3 P.p.s.a."). Zarządzenie to zawierało prawidłowe pouczenie o skutkach niezastosowania się do wezwania w wyznaczonym terminie. W odpowiedzi na nie pełnomocnik spółki podał, że "Jako pełnomocnik skarżącego, stosownie do wezwania z 10.01.br. określam zakres żądania z art. 173 § 1 pkt 3 P.p.s.a. i wnoszę o umorzenie postępowania podatkowego" (s. 232 akt sądowych).
Należy przyjąć zatem, że niewątpliwie brak formalny skargi kasacyjnej nie został uzupełniony w sposób prawem przewidziany.
Skarga kasacyjna jest środkiem wysoce sformalizowanym. Przepisy Działu IV Rozdziału 1 P.p.s.a. określają szczegółowo wymogi formalne skargi kasacyjnej oraz zasady i tryb wnoszenia tego środka odwoławczego od wyroków sądów administracyjnych I instancji. Zgodnie z art. 176 § 1 pkt 3 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Zasadnie sąd I instancji stwierdził, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna z tej przyczyny, że jej braki formalne nie zostały uzupełnione w sposób należyty, co prowadziło do jej odrzucenia na podstawie art. 178 P.p.s.a.
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.