Wniosek w przedmiocie określenia kwoty długu celnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku J. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 397/19 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 397/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę G. J. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.

G. J. G. złożył skargę kasacyjną od powyższego wyroku wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazano, iż biorąc pod uwagę zarzuty zawarte w skardze zasadny jest wniosek zgodny z lit. art. 61 § 1 p.p.s.a. o wstrzymanie wykonania decyzji w całości, gdyż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody w majątku skarżącego oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucja procesowa wstrzymania wykonania decyzji jest odstępstwem od generalnej zasady jej wykonalności i służyć ma stronie postępowania, chroniąc ją przed negatywnymi skutkami, jakie mogą powstać w wyniku wykonania rozstrzygnięcia. Przepis art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej: p.p.s.a.) przewiduje możliwość wstrzymania wykonania decyzji po przekazaniu skargi sądowi administracyjnemu. Przepis ten określa przesłanki warunkujące wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, tj. wystąpienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Obowiązek przedstawienia okoliczności, które uzasadniają zastosowanie ochrony tymczasowej spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy, który musi wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia mu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności w stosunku do wnioskodawcy jest zasadne. Nie jest zatem wystarczające powoływanie się przez skarżącego na wyrządzenie znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący nie wykazał ziszczenia się ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji. Wobec braku szczegółowego uzasadnienia, popartego dokumentacją złożonego w skardze kasacyjnej wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, niemożliwym było dokonanie merytorycznej jego oceny. Brak uzasadnienia wniosku stanowi naruszenie obowiązku nałożonego na wnioskodawcę cytowanym art. 61 § 3 p.p.s.a. wykazania okoliczności lub konkretnych zdarzeń przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji, co w konsekwencji doprowadziło do oddalenia przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji

Strona 1/1