Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Zofia Borowicz (spr.) Sędzia del. NSA Piotr Przybysz po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 maja 2018 r. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w O. a Radą Miejską w K. w przedmiocie rozpoznania skargi A. K. dotyczącej działalności Burmistrza K. postanawia: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w O. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych.
Wnioskiem z dnia 28 maja 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., powołując się na art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej p.p.s.a.) w zw. z art. 22 § 2 k.p.a., wystąpiło o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego powstałego pomiędzy tym organem a Radą Miejską w K. poprzez wskazanie Rady Miejskiej w K. jako organu właściwego do rozpoznania skargi A. K. z dnia 23 listopada 2017 r. (uzupełnionej pismem z dnia 1 marca 2018 r.) dotyczącej działalności Burmistrza K.
W uzasadnieniu wniosku Kolegium wskazało, że po sprecyzowaniu przez stronę żądania ustalono, iż m.in. złożyła ona skargę na działalność Burmistrza K., którą przekazano w dniu 20 marca 2018 r. wraz z aktami sprawy według właściwości Radzie Gminy w K., działając na podstawie art. 231 w zw. z art. 229 pkt 3 k.p.a. i informując o tym stronę. Wnioskodawca wyjaśnił, iż pismem z dnia 27 kwietnia 2018 r. Przewodniczący Rady Miejskiej w K. przekazał ww. skargę SKO w O. według właściwości na podstawie art. 243 k.p.a., uznając, że "nie posiada odpowiednich instrumentów do rozstrzygania ww. skargi".
W ocenie Kolegium, wobec sprecyzowania żądania przez stronę w sprawie nie budzi wątpliwości, że organem właściwym w sprawie przedmiotowej skargi jest Rada Gminy w K. , co wynika z art. 229 pkt 3 k.p.a.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Rada Miejska w K. wniosła o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 15 § 2 p.p.s.a. W uzasadnieniu Rada wyjaśniła, iż po ponownym przeanalizowaniu treści pism A. K., przekazanych przez Kolegium, uznała, że zajmie stanowisko dotyczące skargi na działalność Burmistrza K., zgodnie z art. 229 pkt 3 k.p.a. Jednocześnie wyjaśniła, że przedmiotowa skarga strony została rozpatrzona uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w K. z dnia 29 czerwca 2018 r., którą wraz z uzasadnieniem załączyła do akt sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 p.p.s.a. sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. rozstrzyganie powyższych sporów należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.
O istnieniu sporu o właściwość lub sporu kompetencyjnego można mówić wtedy, gdy dwa lub więcej organów podejmie działania zmierzające do rozstrzygnięcia danej sprawy administracyjnej (spór pozytywny), względnie gdy żaden z organów nie uważa się za właściwy do rozstrzygnięcia sprawy (spór negatywny). Spór w rozumieniu art. 4 p.p.s.a. musi dotyczyć indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej, pozostającej we właściwości organów administracji publicznej, załatwianej w prawnej formie działania podlegającej kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. oraz przepisów szczególnych, o których mowa w art. 3 § 3 p.p.s.a. (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. LexisNexis, wyd. 5, s. 137). Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia przez organ administracji określonej sprawy administracyjnej (por. post. NSA z dnia 14.12.2005 r., sygn. II OW 79/05, opubl. ONSAiWSA 2006/3/75).