Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 12 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2005 r. sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 maja 2005 r., sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 października 2004 r., sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03 oddalającego skargę A. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia 11 września 2002 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 6 maja 2005 r., sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03, odrzucił skargę kasacyjną A. K., ponieważ nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej p.p.s.a. Na to postanowienie skarżący wniósł zażalenie, z treści którego wynikało, iż sporządził je pełnomocnik A. K., jednakże zostało ono podpisane przez niego samego. W dniu 8 czerwca 2005 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynęło pismo adwokat Haliny Czapskiej z informacją, iż nie podpisała ona zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. W rezultacie postanowieniem z dnia 10 czerwca 2005 r., sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił zażalenie, gdyż nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego zgodnie z art. 194 § 4 p.p.s.a. Postanowienie to zostało doręczone w dniu 29 czerwca 2005 r. na adres wskazany przez skarżącego w toku rozprawy, jako adres do doręczeń w Polsce. Zażalenie na to postanowienie wpłynęło do Sądu w dniu 14 lipca 2005 r., wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. akt 3 I SA/Wr 100/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
Na skutek zażalenia skarżącego Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. akt. I GZ 14/06, uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Sąd I instancji zgodnie z art. 299 § 1 i § 3 w zw. z art. 6 p.p.s.a. powinien wezwać stronę zamieszkałą za granicą do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń oraz pouczyć ją o skutkach zaniechania tej czynności. Wezwano skarżącego do ustanowienia pełnomocnika do prowadzenia sprawy w Polsce lub do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń w Polsce.
W odpowiedzi na wezwanie A. K. wskazał, że pełnomocnikiem do doręczeń w Polsce jest jego syn D. K.. W związku z tym wysłano do niego postanowienie z dnia 10 czerwca 2005 r., które zostało skutecznie doręczone w dniu 2 czerwca 2006 r. A. K. wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 10 czerwca 2005 r., wnosząc o jego uchylenie. Wskazał w nim, iż postanowienie to zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości tj. art. 195 § 1 oraz art. 194 § 4 p.p.s.a i art. 197 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy wyraźnie wskazać, że przedmiotem niniejszego postępowania jest rozpoznanie zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2005 r. odrzucające zażalenie na postanowienie tegoż Sądu z dnia 6 maja 2005 r. odrzucające skargę kasacyjną.
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazywanych na jego poparcie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w postanowieniu z dnia 10 czerwca 2005 r. jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał przepis art. 194 § 4 p.p.s.a., zgodnie z którym zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Jak ustalono zażalenie nie zostało sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika. Bez znaczenia pozostawały więc podnoszone w zażaleniu okoliczności dotyczące tego czy w chwili wnoszenia zażalenia skarżący ustanowił pełnomocnika czy też nie, względnie tego czy ustanowiony pełnomocnik odrzucając sporządzenie zażalenia działał w zgodzie z zasadami etyki zawodowej. Ostatnio wymieniona kwestia obejmuje wyłącznie stosunki pomiędzy stroną i jej pełnomocnikiem i nie wywołuje skutków w zakresie przebiegu postępowania sądowoadministracyjnego, to jest stosunków pomiędzy stroną a sądem, działająca osobiście bądź przez pełnomocnika.