Zażalenie na postanowienie WSA w L. w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. , nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Przegalińska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. w Rydze, Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 23 września 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 506/15 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi i odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. w Rydze, Ł. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. postanowieniem z dnia 23 września 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 506/15, działając na podstawie art. 86, art. 87 i art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. RW SIA w R., Łotwa na decyzję Dyrektora izby Celnej w B. z dnia [...] lipca 2014 r., w przedmiocie długu celnego oraz podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan sprawy Sąd podał, że pismem z dnia 16 marca 2015 r. pełnomocnik skarżącej spółki wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi oraz wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Z akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja została doręczono pełnomocnikowi do doręczeń w dniu 14 lipca 2014 r. W uzasadnieniu wniosków wskazano, że pełnomocnik skarżącej po udzieleniu mu stosownego pełnomocnictwa i ustaleniu w organach celnych informacji o stanie sprawy, zapoznał się w dniu 10 marca 2015 r. z aktami prowadzonego przeciwko skarżącej postępowania. Dopiero w momencie zapoznania się z aktami sprawy będącymi w posiadaniu organu pełnomocnik uzyskał wiedzę o wydaniu decyzji i terminie jej doręczenia pełnomocnikowi do doręczeń.

Pełnomocnik podniósł, że Spółka nie miała świadomości wydania zaskarżonej decyzji, bowiem ustanowiony pełnomocnik do doręczeń na terenie kraju zaniedbał swoje obowiązki i nie przekazał zaskarżonej decyzji ani informacji o jej doręczeniu przez organ. Pomimo licznych prób kontaktu Spółce nie udało się uzyskać wyjaśnień o powodach nieprzekazania decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. wskazał że termin do wniesienia skargi upłynął bezskutecznie w dniu 13 sierpnia 2014 r. W momencie rozpoznawania wniosku o przywrócenie terminu przez sąd (23 września 2015 r.) upłynął już okres ponad jednego roku od upływu terminu. Oznacza to konieczność odniesienia się do przytoczonego wyżej art. 87 § 5 p.p.s.a. W ocenie Sądu w badanej sprawie zachodzi wyjątkowy przypadek, który wymusza uznanie, że przywrócenie terminu jest dopuszczalne. Należy zauważyć, że skargę, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu złożono w połowie marca 2015 r. Upływ okresu jednego roku od momentu upływu terminu do wniesienia skargi nastąpił z przyczyn całkowicie niezależnych od strony skarżącej, był związany z czynnościami organu oraz sądu. W tej sytuacji wyciąganie negatywnych konsekwencji dla skarżącej godziłoby w wartości sprawiedliwości i prawa do sądu. Z tych przyczyn sąd uznaje, że zachodzi wyjątkowy przypadek, dopuszczający przywrócenie terminu po ponad roku od jego upływu.

Oceniając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Sąd podał, że podaną przez pełnomocnika przyczyną uchybienia terminowi był brak wiedzy o wydaniu i doręczeniu zaskarżonej decyzji wynikający z zaniedbania dopełnienia obowiązków przez pełnomocnika do doręczeń. Odnosząc się do powyższego Sąd wskazał, że w aktach administracyjnych sprawy znajduje się informacja o przesłaniu bezpośrednio do Spółki egzemplarza tytułu wykonawczego, którego podstawę stanowiła wydana w sprawie decyzja Dyrektora Izby Celnej. Informację tę doręczono bezpośrednio Spółce, w jej siedzibie na Łotwie, w dniu 28 kwietnia 2014 r. Ponadto ze znajdującego się w aktach sprawy pisma Naczelnika Wydziału Egzekucji Izby Celnej w B. do Naczelnika Wydziału Przeznaczeń Celnych wynika, że wobec braku wpłaty należności wynikających z zaskarżonej do sądu decyzji podjęto ich egzekucję i w okresie od listopada 2014 r. do marca 2015 r. wyegzekwowano ok. 76.000 zł.

Strona 1/2