Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Józef Waksmundzki po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 września 2005 r. sygn. akt III SA/Ka 917/04 o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym dotyczącym zwolnienia od wpisu powyżej kwoty 1.000 złotych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 9 lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 8 grudnia 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Józef Waksmundzki po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. K.
na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 września 2005 r. sygn. akt III SA/Ka 917/04 o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym dotyczącym zwolnienia od wpisu powyżej kwoty 1.000 złotych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 9 lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2005 r. sygn. akt I GZ 91/05 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2005 r. sygn. akt III SA/GL 917/04 o odmowie przyznania prawa pomocy J. K. i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż Sąd I instancji nie wyjaśnił wszystkich okoliczności sprawy, a ponadto nie rozważył czy w sprawie zachodzą podstawy do zwolnienia skarżącej z opłat sądowych w części.
Rozpoznając ponownie sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 16 września 2005 r. sygn. akt III SA/Gl 917/04 przyznał J. K. prawo pomocy w zakresie częściowym. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż wziął pod uwagę wielość postępowań sądowych prowadzonych przez skarżącą i związaną z tym konieczność ponoszenia kosztów sądowych. Zwalniając skarżącą od wpisu w kwocie powyżej 1000 zł uznał, iż taki zakres przyznanej pomocy jest uzasadniony jej sytuacją rodzinną i finansową.
J. K. zaskarżyła powyższe postanowienie wnosząc o jego zmianę poprzez przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia z wpisu sądowego w całości. Zdaniem skarżącej ustalenia Sądu nie mają sensu ekonomicznego, ponieważ brak jest podstaw, by uznać, że wpis w wysokości 1308 zł jest kwotą zbyt dużą, a 1000 zł odpowiednią. Dla skarżącej obie te kwoty przekraczają znacznie jej możliwości finansowe.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sąd I instancji w rozpoznawanej sprawie, będąc zobowiązanym do wyczerpującego odniesienia się do przytoczonych przez wnioskodawcę okoliczności oraz wyjaśnienia z jakich powodów wniosek skarżącej zasługuje bądź nie zasługuje na uwzględnienie, powyższych czynności w prawidłowy sposób nie wykonał.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji nie rozważył w sposób dokładny i wnikliwy możliwości finansowych J. K. odnoszących się do konieczności uiszczenia wpisu w wysokości 1000 zł. Dokonywana przez Sąd ocena powyższych okoliczności w kontekście istnienia podstaw do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, musi wiązać się ze szczegółowym wyjaśnieniem przyczyn przyznania zwolnienia w określonej wysokości. Sąd w takim przypadku jest więc zobowiązany uzasadnić przyjętą adekwatność zwolnienia w stosunku do stanu majątkowego wnioskującego o pomoc. W rozpoznawanej sprawie, ustalenia odnoszące się do powyższej kwestii zostały przez Sąd I instancji pominięte. Ma więc rację skarżąca, twierdząc, iż trudno jest określić, z jakich przyczyn wpis w wysokości 1308 zł jest kwotą przekraczająca jej możliwości finansowe, a 1000 zł, co przyjął Sąd, odpowiednią.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach powinien ponownie ocenić w podniesionym aspekcie sytuację materialną skarżącej i zbadać w jakim stopniu powinna ona uczestniczyć w kosztach postępowania sądowego.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, zwanej dalej p.p.s.a.) w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.