Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia H.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 1147/12 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania postanowienia Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] oraz decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...] w sprawie ze skargi H.G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania od decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 r. odmówił H.G. wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2012 r. w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia oraz decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] listopada 2011 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.
W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że skarżący we wniosku o wstrzymanie ww. wymienionych aktów nie przybliżył jakichkolwiek okoliczności wskazujących na istnienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej jako p.p.s.a). Tym samym nie wykazał, że wykonanie zaskarżonego postanowienia rodziłoby skutek w postaci groźby wyrządzenia znacznej szkody, nadto że powstałe skutki byłyby trudne do odwrócenia.
W zażaleniu na powyższe postanowienie H.G. wniósł o jego uchylenie w całości. W uzasadnieniu wskazał, że dalsze egzekwowanie świadczenia powoduje dla niego nadmierną uciążliwość, tym bardziej, że jest to świadczenie całkowicie nienależne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do wniosku o wstrzymanie postanowienia Dyrektora Izby Celnej w K., będącego przedmiotem skargi do WSA, którym to postanowieniem organ pozostawił bez rozpatrzenia odwołanie od decyzji organu I instancji, należy zauważyć, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, w rozumieniu art. 61 p.p.s.a., mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania.
Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Wykonaniu podlegać mogą jedynie akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów.
Wstrzymanie wykonania dotyczy zatem sytuacji, gdy zaskarżony akt wywołuje skutki materialnoprawne. Skutków takich nie wywołuje zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania od decyzji organu I instancji. Wydanie zaskarżonego postanowienia nie wiąże się dla stron z obowiązkiem działania, zaniechania, czy też nakazem znoszenia zachowania innych podmiotów. Postanowienie to nie wywołuje żadnych skutków materialnych, a co za tym idzie nie może być wykonane w trybie przymusu administracyjnego.
Odnosząc się natomiast do wniosku o wstrzymanie decyzji wymiarowej, należy zauważyć, że ustawodawca w art. 61 § 3 p.p.s.a. in fine, dał możliwość sądowi administracyjnemu rozszerzenia ochrony tymczasowej na akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Wobec tego zasadnie Sąd I instancji rozważał możliwość wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] listopada 2011 r.