Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [...] Spółki z o.o. w Warszawie od zarządzenia Przewodniczącego Wydziału V Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2004 r. sygn. akt V SA 2597/03 w sprawie ze skargi [...] Spółki z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 26 maja 2003 r. sygn. akt [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe postanawia: - zarządzenie uchylić - U Z A S A D N I E N I E Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący zarządził pozostawienie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 20 września 2004 r. bez rozpoznania. Przyjął, że wniosek nie posiada właściwego umocowania. Chodzi o to, że złożony został przez pełnomocnika, który nie posiadał prawidłowego umocowania. Wynika to z tego, że w zakreślonym terminie wezwany pełnomocnik nie złożył odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego. Odpis ten miał wykazać umocowanie do udzielenia pełnomocnictwa procesowego przez prokurenta - Dyrektora Finansowego Z. K. dla ustanowionego pełnomocnika skarżącej Spółki radcy prawnego - A. H., a który następnie udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego radcy prawnej D. P.. Nadto, że z odpisu Krajowego Rejestru Sądowego załączonego do skargi nie wynika, że Z. K. była prokurentem Spółki i posiadała uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa procesowego między innymi radcy prawnemu A. H.. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia złożyła pełnomocnik substytucyjny D. P.. Za podstawę prawną podjętego zarządzenia podano art. 49 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyła skarżąca Spółka z o.o. [...] w Warszawie. Domagała się uchylenia tego zarządzenia. Zarzuciła naruszenie art. 49 § 2 i 3 ustawy powołanej przez Przewodniczącego, a także przepisów Konstytucji RP. W obszernym uzasadnieniu wykazywała umocowanie do działania w sprawie, a nadto załączyła odpis pisma z dnia 8 października 2004 r. stanowiącego odpowiedź na wezwanie o złożenie odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie jest uzasadnione. Podstawowy problem w sprawie (na podstawie prawnej powołanej w zaskarżonym zarządzeniu) sprowadza się tylko do oceny - czy żalący się usunął w wymaganym terminie brak, do którego został wezwany. Wbrew stanowisku wyrażonemu w zaskarżonym zarządzeniu przez Przewodniczącego - w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego brak ten został skutecznie uzupełniony. Świadczą o tym motywy szerokiej argumentacji złożonego zażalenia potwierdzone załączonym dowodem złożonego pisma z dnia 8 października 2004 r. W dniu 8 października 2004 r., a więc w wymaganym terminie, żalący się złożył pismo odnoszące się do 6-ciu spraw (w tym także będące przedmiotem niniejszej oceny), z którego wynika, że stanowi odpowiedź na wezwanie o usunięcie braku. Pismo to zawiera prezentatę jego złożenia w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie. Stanowi zatem dowód jego złożenia w terminie. Treść tego pisma jak też złożony załącznik Krajowego Rejestru Sądowego wskazują, że w dacie 13 września 2004 r. (a więc przed wydaniem wyroku w sprawie) - Z. K. posiadała umocowanie do działania jako prokurent. Oznacza to, że nie było podstaw do twierdzeń o wadzie wniosku. Umocowanie pełnomocnika wniosku wynikało z treści art. 39 pkt 2 ustawy wyżej powołanej - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 21 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.). Należy przy tym zauważyć, że ten sam pełnomocnik został wcześniej dopuszczony już przez Sąd I instancji do udziału w postępowaniu, a więc w dniu, w którym zapadł kwestionowany wyrok. Treść protokołu z rozprawy nie wskazuje, że zachodziły wątpliwości co do jego właściwego umocowania. Powyższa sytuacja upoważniała także tego pełnomocnika do złożenia wniosku, a złożony wypis z Krajowego Rejestru Sądowego z daty wydania wyroku potwierdza prawidłowość umocowania. Mając na uwadze powyższe, należało zażalenie uwzględnić i uchylić wydane zarządzenie jako nieuzasadnione na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 193, 197 i 198 cytowanej wyżej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 10 lutego 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [...] Spółki z o.o. w Warszawie od zarządzenia Przewodniczącego Wydziału V Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2004 r. sygn. akt V SA 2597/03 w sprawie ze skargi [...] Spółki z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 26 maja 2003 r. sygn. akt [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe postanawia:
- zarządzenie uchylić -
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący zarządził pozostawienie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 20 września 2004 r. bez rozpoznania. Przyjął, że wniosek nie posiada właściwego umocowania. Chodzi o to, że złożony został przez pełnomocnika, który nie posiadał prawidłowego umocowania. Wynika to z tego, że w zakreślonym terminie wezwany pełnomocnik nie złożył odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego. Odpis ten miał wykazać umocowanie do udzielenia pełnomocnictwa procesowego przez prokurenta - Dyrektora Finansowego Z. K. dla ustanowionego pełnomocnika skarżącej Spółki radcy prawnego - A. H., a który następnie udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego radcy prawnej D. P.. Nadto, że z odpisu Krajowego Rejestru Sądowego załączonego do skargi nie wynika, że Z. K. była prokurentem Spółki i posiadała uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa procesowego między innymi radcy prawnemu A. H.. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia złożyła pełnomocnik substytucyjny D. P.. Za podstawę prawną podjętego zarządzenia podano art. 49 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyła skarżąca Spółka z o.o. [...] w Warszawie. Domagała się uchylenia tego zarządzenia. Zarzuciła naruszenie art. 49 § 2 i 3 ustawy powołanej przez Przewodniczącego, a także przepisów Konstytucji RP. W obszernym uzasadnieniu wykazywała umocowanie do działania w sprawie, a nadto załączyła odpis pisma z dnia 8 października 2004 r. stanowiącego odpowiedź na wezwanie o złożenie odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie jest uzasadnione.
Podstawowy problem w sprawie (na podstawie prawnej powołanej w zaskarżonym zarządzeniu) sprowadza się tylko do oceny - czy żalący się usunął w wymaganym terminie brak, do którego został wezwany.
Wbrew stanowisku wyrażonemu w zaskarżonym zarządzeniu przez Przewodniczącego - w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego brak ten został skutecznie uzupełniony. Świadczą o tym motywy szerokiej argumentacji złożonego zażalenia potwierdzone załączonym dowodem złożonego pisma z dnia 8 października 2004 r.
W dniu 8 października 2004 r., a więc w wymaganym terminie, żalący się złożył pismo odnoszące się do 6-ciu spraw (w tym także będące przedmiotem niniejszej oceny), z którego wynika, że stanowi odpowiedź na wezwanie o usunięcie braku. Pismo to zawiera prezentatę jego złożenia w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie. Stanowi zatem dowód jego złożenia w terminie. Treść tego pisma jak też złożony załącznik Krajowego Rejestru Sądowego wskazują, że w dacie 13 września 2004 r. (a więc przed wydaniem wyroku w sprawie) - Z. K. posiadała umocowanie do działania jako prokurent. Oznacza to, że nie było podstaw do twierdzeń o wadzie wniosku. Umocowanie pełnomocnika wniosku wynikało z treści art. 39 pkt 2 ustawy wyżej powołanej - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 21 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.).
Należy przy tym zauważyć, że ten sam pełnomocnik został wcześniej dopuszczony już przez Sąd I instancji do udziału w postępowaniu, a więc w dniu, w którym zapadł kwestionowany wyrok. Treść protokołu z rozprawy nie wskazuje, że zachodziły wątpliwości co do jego właściwego umocowania. Powyższa sytuacja upoważniała także tego pełnomocnika do złożenia wniosku, a złożony wypis z Krajowego Rejestru Sądowego z daty wydania wyroku potwierdza prawidłowość umocowania.
Mając na uwadze powyższe, należało zażalenie uwzględnić i uchylić wydane zarządzenie jako nieuzasadnione na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 193, 197 i 198 cytowanej wyżej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.