Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 460/17 o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A.C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia długu celnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny Warszawie postanowieniem z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 460/17 odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia długu celnego.
Postanowieniem z dnia 9 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną A. C. od wyroku z dnia 28 listopada 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 460/17 oddalającego skargę. Sąd wskazał, iż pełnomocnika Skarżącego - r.pr. B. A. wezwano do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej poprzez złożenie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Pełnomocnik uzupełnił wskazany brak, lecz z uchybieniem wyznaczonego terminu.
W piśmie procesowym z dnia 26 czerwca 2018 r. Skarżący, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi kasacyjnej. Pełnomocnik skarżącego wskazał, że otrzymał dwa wezwania do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej do sprawy niniejszej i sprawy SA/Wa 460/17. Przez przeoczenie pełnomocnik skarżącego pismo zawierające oświadczenie dotyczące rozpoznania skargi kasacyjnej wysłał dzień po terminie. Pełnomocnik przygotowując pisma w obydwu sprawach zasugerował się terminem doręczenia drugiego z nich i przeoczył, że pierwsze odebrał trzy dni wcześniej. Mogło to być spowodowane pośpiechem, które wynikało z tego że w okresie od 15 marca do 3 kwietnia 2018 r. jeden z synów pełnomocnika był hospitalizowany.
W ocenie Sądu I instancji okoliczności podnoszone przez pełnomocnika Skarżącego we wniosku o przywrócenie terminu nie mogły stanowić podstawy do jego uwzględnienia. Zarówno odbiór przesyłki zawierającej wezwanie jak i ostatni dzień terminu na uzupełnienie braku formalnego skargi kasacyjnej miały miejsce w okresie wskazywanej hospitalizacji syna pełnomocnika, tj. pomiędzy 15 marca a 3 kwietnia 2018 r. Nie przedłożył on jednak żadnego dokumentu, który potwierdzałby zarówno fakt hospitalizacji jego syna, jak i czas jej trwania. Dokumentem takim mogła być np. karta leczenia szpitalnego, którą pełnomocnik, jako rodzic pacjenta, z pewnością otrzymał.
Dając jednak, pomimo tego, wiarę oświadczeniom pełnomocnika, Sąd I instancji nie mógł przyjąć, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Sąd miał na uwadze fakt, że pełnomocnik Skarżącego nie prowadzi kancelarii samodzielnie. Jak wynika z informacji zawartych na stronie internetowej kancelarii (której adres pełnomocnik podaje na pierwszej stronie swoich pism) B. A. ma przynajmniej jednego wspólnika. Miał więc współpracownika, któremu mógł powierzyć część swoich obowiązków zawodowych w tym trudnym dla siebie okresie, aby uchronić klientów przed swoimi ewentualnymi błędami. Chodzi przede wszystkim o czynności z krótkim terminem na ich dokonanie, jak wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej, gdzie ustawa przewiduje termin 7-dniowy. Pomimo tego pełnomocnik Skarżącego zdecydował się sam zajmować takimi sprawami, mimo zmniejszonej ilości czasu na czynności zawodowe. O ile jak najbardziej zrozumiałe jest poświęcenie czasu i uwagi choremu dziecku, o tyle brak ustanowienia zastępcy na okres hospitalizacji syna, który zająłby się sprawami klientów B. A., w tym Skarżącego, należy traktować jako dopuszczenie się niedbalstwa przy wykonywaniu czynności zawodowych.