Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Henryk Wach po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Sp. z o.o. w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 października 2021 r. sygn. akt I SA/Gd 380/21 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z 22 października 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 380/21 odrzucił skargę kasacyjną A. Sp. z o.o. w G. (dalej: skarżąca Spółka) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] lutego 2021 r., w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy wynika, że w dniu 6 września 2021 r. odpis wyroku z uzasadnieniem wraz z pouczeniem o warunkach trybie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego został doręczony skarżącej.
W dniu 11 października 2021 r. do tut. Sądu wpłynęła skarga kasacyjna sporządzona osobiście przez prezesa zarządu skarżącej Spółki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że skarga kasacyjna złożona przez prezesa zarządu Spółki jest niedopuszczalna. Zgodnie bowiem z art. 175 § 1 p.p.s.a. przy sporządzeniu skargi kasacyjnej obowiązuje przymus adwokacko-radcowski. Analiza akt rozpoznawanej sprawy nie dała natomiast podstaw do przyjęcia, że prezes zarządu Spółki jest podmiotem uprawnionym do sporządzenia skargi kasacyjnej, wymienionym w art. 175 § 1-3 p.p.s.a.
Sporządzanie skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony jest brakiem nieusuwalnym, skutkującym odrzuceniem skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej (por. B. Dauter. Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, wydanie 2., Warszawa 2009 r. str. 493.) na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1, § 2 i § 3 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie prezes zarządu Spółki osobiście sporządziła skargę kasacyjną, natomiast z akt sprawy nie wynika, aby była ona podmiotem uprawnionym do osobistego jej sporządzenia, wymienionym w art. 175 § 1, 2 i 3 p.p.s.a. W związku z powyższym, w ocenie Sądu skarga kasacyjna została wniesiona przez osobę nie posiadającą uprawnień do jej złożenia.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 178 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku skargę kasacyjną odrzucił.
Spółka złożyła zażalenie na powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie podniosła, iż postanowienie Sądu I instancji zostało wydane przedwcześnie, bowiem bezzasadnie odstąpiono od wezwania strony do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, za wyjątkami wskazanymi w § 2-3 tego przepisu, które w niniejszej sprawie nie wystąpiły.
Obowiązek ustanowiony w art. 175 § 1-3 p.p.s.a. ma charakter bezwzględny, co oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia skargi kasacyjnej. Ponadto, niesporządzenie jej z zachowaniem wymogu adwokacko-radcowskiego jest nieusuwalnym brakiem, co znaczy, że nie podlega on konwalidacji w trybie art. 49 p.p.s.a. (M. Niezgódka-Medek [w:] B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. II, LEX/el. 2021, art. 175).
Bezspornym jest, że skargę kasacyjną od wyroku z 7 lipca 2021 r. wniosła prezes zarządu skarżącej Spółki, która nie jest adwokatem ani radcą prawnym, jak również nie spełnia innych przesłanek z art. 175 p.p.s.a. Słusznie więc Sąd pierwszej instancji odrzucił jej skargę kasacyjną jako niedopuszczalną.
W związku z tym, że niesporządzenie skargi kasacyjnej przez podmiot do tego uprawniony jest brakiem nieusuwalnym, nie było podstaw do tego, aby - jak twierdzi pełnomocnik Spółki w zażaleniu - wezwać Spółkę do usunięcia omawianego braku skargi kasacyjnej. Jeżeli strona wnosi skargę kasacyjną sporządzoną osobiście, to nie ma możliwości uznania tego mankamentu pisma za brak usuwalny. Tym samym, tak sporządzone pismo nie może być później podpisane przez osobę, która posiada uprawnienia do wnoszenia skarg kasacyjnych. Zatem, nie można było nadać biegu skardze kasacyjnej sporządzonej przez skarżącą Spółkę. Sąd I instancji należycie uznał, że skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji