Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1199/16 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia 6 czerwca 2016 r., Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1199/16, działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi R. A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia 6 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. Przedstawiając stan sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: Sąd pierwszej instancji) wyjaśnił, że postanowieniem z dnia 28 września 2016 r. odrzucił skargę R. A. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Krakowie (dalej: Dyrektor IC) z dnia 6 czerwca 2016 r. w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. Następnie, 18 października 2016 r. (data stempla pocztowego) pełnomocnik skarżącego, złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, podając, że niedokonanie w terminie czynności w postępowaniu sądowym nastąpiło bez winy skarżącego. Wynikało to z faktu, że upoważniony do odbioru korespondencji kierowanej do kancelarii, aplikant adwokacki odebrał decyzję Dyrektora IC z dnia 6 czerwca 2016 r. w piątek 23 czerwca 2016 r., jednakże z uwagi na nagłą chorobę aplikanta jej faktyczne dostarczenie do kancelarii nastąpiło 27 czerwca 2016 r. Pełnomocnik skarżącego dodał nadto, że inny aplikant pracujący w kancelarii, nieświadomy faktu, że przesyłka od Dyrektora IC została odebrana w dniu 23 czerwca 2016 r. oznaczył ją prezentatą z datą 27 czerwca 2016 r., a następnie ta sama data została wpisana do elektronicznej książki korespondencji kancelarii, w której odnotowywane są upływające terminy na złożenie pism procesowych w poszczególnych sprawach. W ocenie pełnomocnika skarżącego, w sytuacji wystąpienia obiektywnej przeszkody w postaci nagłej choroby pracownika oraz błędnego oznaczenia daty odbioru decyzji niedotrzymanie terminu do wniesienia skargi nastąpiło w sposób niezawiniony przez skarżącego. Wewnętrzna organizacja pracy w kancelarii była w ocenie skarżącego prawidłowa, co z kolei traktowane jest jako dochowanie staranności warunkującej brak winy w uchybieniu terminu. Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia (postanowienie NSA z 18 sierpnia 2000 r., sygn. akt III SA 1716/99, publ. LEX nr 45409). W ocenie Sądu pierwszej instancji, w rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił wystąpienia podstawowego kryterium, które musi zaistnieć przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu, tj. braku winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi. Powoływane przez pełnomocnika skarżącego okoliczności - choroba aplikanta zatrudnionego w kancelarii, nie świadczą o dochowaniu staranności jakiej wymaga się od podmiotu profesjonalnie świadczącego pomoc prawną. Sąd pierwszej instancji wskazał nadto, że zawodowy charakter działalności adwokata powoduje, że odpowiedzialność pełnomocnika obejmuje działania wszystkich osób, którymi posługuje się wykonując swój zawód. W związku z tym zaniedbania osób, którymi posługuje się pełnomocnik, obciążają jego samego, a jednocześnie nie uwalniają strony od poniesienia procesowej odpowiedzialności za takie działania bądź zaniechania (por. I FZ 149/14). Zdaniem Sądu pierwszej instancji, doręczenie decyzji Dyrektora IC było prawidłowe, a wzajemne relacje pomiędzy pełnomocnikiem, a pracownikiem upoważnionym do odbioru korespondencji oraz obieg dokumentów w kancelarii, nie mogą mieć wpływu na bieg terminów sądowych. Nagła choroba - zatrucie pokarmowe pracownika upoważnionego do odbioru korespondencji kierowanej do kancelarii nie jest okolicznością uprawdopadabniającą brak winy. Nie była to choroba uniemożliwiająca posłużeniem się osobą trzecią w dostarczeniu korespondencji. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy największym w danych warunkach wysiłku.