Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Skarbu Państwa - Prezydenta W. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 440/16 w sprawie ze skargi R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku; 2. zwrócić Skarbowi Państwa - Prezydentowi W. - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Prezydent m. st. Warszawy reprezentujący Skarb Państwa, działając na podstawie art. 285a § 2 w związku z art. 285f § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej, jako: "P.p.s.a."), wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 440/16 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Zaskarżając wyrok w całości i w oparciu o art. 285e § 1 pkt 2 i 3 P.p.s.a. podniósł następujące zarzuty:
1. naruszenie przepisu art. 1 ust. 1a pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r. poz. 83 ze zm.) poprzez ich niezastosowanie w sprawie;
2. art. 8, art. 178 i art. 32 Konstytucji RP poprzez niewłaściwą wykładnię i błędne zastosowanie w sprawie konstytucyjnych zasad: zasady bezpośredniego stosowania Konstytucji RP, podległości sędziego Konstytucji RP jak i ustawom zwykłym oraz zasady równości.
Dodatkowo skarżący wskazał na powstanie szkody w majątku Skarbu Państwa w związku z uchyleniem wyrokiem z dnia 9 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 440/16, decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2016 r. oraz decyzji Zarządu Dzielnicy [...] W. z dnia [...] stycznia 2016 r. w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Nadto podano, że spełniona został przesłanka wyjątkowego przypadku (art. 285a § 2 P.p.s.a.). Od ww. wyroku skarżącemu skarga kasacyjna nie przysługuje. Wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie było i nie jest możliwe, bowiem wznowienie postępowania w sprawie zakończonej zaskarżonym orzeczeniem jest niedopuszczalne ze względu na rodzaj zaskarżonego orzeczenia oraz fakt, że zarzuty przeciwko temu orzeczeniu nie mieszczą się w podstawach skargi o wznowienie postępowania. Skarżący nie jest w stanie uzyskać uchylenia lub zmiany orzeczenia na drodze skargi o wznowienie postępowania (art. 270 P.p.s.a. i następne).
W uzasadnieniu podniesiono, że w zaskarżonym wyroku Sąd wskazał, że przyjęcie stanowiska organów, że osobie fizycznej nie przysługiwałoby prawo przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w sytuacji, gdy jest współużytkownikiem wieczystym z osobą prawną (w tym przypadku ze Skarbem Państwa), której to uprawnienie nie przysługuje, naruszałoby normę prawną zawartą w art. 32 Konstytucji RP, tj. zasadę równości wobec prawa i prowadziłoby do odmiennego traktowania osób fizycznych spełniających przesłanki z art. 1 ust. 4 ustawy, zależnie od tego czy są lub nie współużytkownikami z osobą prawną. Skarżący tego stanowiska nie podzielił, z uwagi na niezgodność tego orzeczenia z prawem w rozumieniu art. 285a P.p.s.a. W ocenie skarżącego nastąpiło przekroczenie granic sędziowskiej swobody wykładni i stosowania prawa. Sąd absolutnie błędnie zastosował i dokonał niewłaściwej wykładni konstytucyjnej zasady bezpośredniego stosowania Konstytucji, jak również błędnie zastosował konstytucyjną zasadę równości, ograniczając ją jedynie do praw R. K. Sąd całkowicie pominął prawa Skarbu Państwa - Prezydenta W. Przenosząc powyższe na grunt uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, skarżący wskazał, że przyznanie prawa R.K. do przekształcenia naruszałoby zasadę równości i prowadziłoby do przymusowego, odpłatnego skorzystania przez Skarb Państwa z tego prawa, mimo braku podstawy prawnej. W uzasadnieniu występuje dualizm i wzajemna sprzeczność. Z jednej strony, Sąd przyznaje niemożność przekształcenia wyłącznie udziału w użytkowaniu wieczystym w prawo własności. Wskazuje też, że organ prawidłowo nie rozszerzył podmiotowo art. 1 ust. 4 ustawy. Z drugiej zaś, uznaje za niekonstytucyjne i niezgodne z zasadą równości odmówienie prawa przekształcenia R.K. W konsekwencji nie jest możliwe wykonanie wyroku bowiem brak podstawy prawnej do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przysługującego Skarbowi Państwa w prawo własności.