Skarga R. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach sygn. akt IV SAB/Gl 73/14 w sprawie ze skargi R. J. na przewlekłe prowadzenie postępowania w zakresie rozpoznania odwołania od orzeczenia o niepełnosprawności przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...]
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi R. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach sygn. akt IV SAB/Gl 73/14 w sprawie ze skargi R. J. na przewlekłe prowadzenie postępowania w zakresie rozpoznania odwołania od orzeczenia o niepełnosprawności przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania

Uzasadnienie

W dniu 14 maja 2014 r. (data prezentaty sądu) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynęła skarga R. J. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] w zakresie rozpoznania odwołania od orzeczenia o niepełnosprawności wraz z odpowiedzią organu na tę skargę i aktami sprawy.

W dniu 15 maja 2014 r. sprawa ze skargi R. J. na przewlekłość organu została zarejestrowana w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach pod sygn. akt IV SAB/Gl 73/14.

Zgodnie z zarządzeniem z dnia 15 maja 2014 r. wezwano skarżącego do wskazania - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi - czy przed wniesieniem skargi do Sądu administracyjnego wystąpił do właściwego Ministra z zażaleniem w trybie art. 37 § 1 K.p.a. Zobowiązano do nadesłania odpisu tego wezwania. Poinformowano nadto skarżącego o treści art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej w skrócie: "P.p.s.a.".

W dniu 6 czerwca 2014 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył pismo, w którym wskazał, że nie wyczerpał trybu, o którym mowa w art. 37 § 1 K.p.a., nie był nigdy pouczany o przysługującym mu prawie do złożenia zażalenia do Ministra, nie wie nadto jaki Minister jest właściwy w tej sprawie.

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę R. J. jako niedopuszczalną, z uwagi na niewyczerpanie przez skarżącego środka zaskarżenia przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Pismem z 5 sierpnia 2014 r. skarżący osobiście wniósł skargę kasacyjną na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7 lipca 2014 r. oraz skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie o sygn. akt IV SAB/Gl 73/14. Skarżący wniósł m.in. o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach oraz zasądzenie na jego rzecz "rekompensaty".

W odpowiedzi na skargę na przewlekłość postępowania, Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że skarga jest nieuzasadniona, albowiem czynności w sprawie podejmowane były w sposób prawidłowy i terminowy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy (por. postanowienia NSA: z dnia 24 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OPP 16/08 - Lex 479698, z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. akt I OPP 20/08 - Lex 479136, z dnia 24 lipca 2008 r. sygn. akt II OPP 20/08 - Lex 493700).

W przedmiotowej sprawie nie można zarzucić Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, że naruszył prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Od dnia wpływu skargi do Sądu (14 maja 2014 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (5 sierpnia 2014 r.) upłynęły niecałe 3 miesiące. Taki okres oczekiwania na zakończenie sprawy z całą pewnością nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Tym bardziej, że sprawa (nieprawomocnie na dzień złożenia skargi na przewlekłość) została zakończona postanowieniem z dnia 7 lipca 2014 r., a więc wydanym niecałe 2 miesiące po wpływie skargi do Sądu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1