Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Zofia Flasińska, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. P. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umieszenia w domu pomocy społecznej, postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący A. P. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie odmowy umieszczenia w domu pomocy społecznej.
Z akt sprawy wynika, że skarga wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy została przekazana przez organ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w dniu 28 marca 2014 r. Odpis odpowiedzi na skargę został doręczony skarżącemu w dniu 10 kwietnia 2014 r. W dniu 17 kwietnia 2014 r. skarżący złożył na formularzu urzędowym wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 29 kwietnia 2014 r. przyznano skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego. Skarżący w październiku 2014 r. wniósł skargę na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania podlega oddaleniu, ponieważ nie doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14).