Ustawa nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy.
Prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Od czasu wpływu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do wyznaczenia pierwszego terminu rozprawy upłynęło 9 miesięcy, następnie rozprawa w dniu 10 kwietnia 2014 r. została odroczona z uwagi na wadliwe zawiadomienie stron postępowania. Kolejny termin rozprawy został wyznaczony dopiero zarządzeniem z dnia 9 lipca 2014 r. na dzień 3 września 2014 r. Tak długiego oczekiwania na wyznaczenie kolejnego terminu rozprawy nie usprawiedliwia okoliczność, iż strony zostały zobowiązane do nadesłania stosownych pełnomocnictw. Po upływie ponad roku, wyrokiem z dnia 3 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Uzasadnienie wyroku zostało sporządzone i podpisane w dniu 18 września 2014 r., jednakże odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został wysłany do skarżącego dopiero dnia 7 listopada 2014 r., a zatem prawie po upływie dwóch miesięcy od jego sporządzenia. Postępowanie reklamacyjne w sprawie dowodu doręczenia skarżącemu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, zostało wszczęte dopiero w dniu 23 stycznia 2015 r., a zatem po upływie ponad dwóch miesięcy od nadania przesyłki sądowej i ponad miesiąca od wniesienia skargi kasacyjnej przez skarżącego. Sąd nie podejmował dalszych czynności w sprawie ustalenia terminu doręczenia skarżącemu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Z uwagi na brak zwrotnego poświadczenia doręczenia odpisu wyroku skardze kasacyjnej nie nadano dotychczas dalszego biegu.
Te wszystkie okoliczności, a zwłaszcza to, że poszczególne czynności sądowe były podejmowane przez WSA w Warszawie ze zwłoką, spowodowały, że skarga oczekiwała ponad 12 miesięcy na rozpoznanie, a skardze kasacyjnej wniesionej w dniu 17 grudnia 2014 r. nie nadano jeszcze dalszego biegu, mimo upływu ponad trzech miesięcy od jej wniesienia. Okres oczekiwania na zakończenie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym nie został spowodowany jedynie liczbą spraw wpływających do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przekraczającą możliwość szybszego ich rozpoznania, ale przede wszystkim znacznym odstępem pomiędzy poszczególnymi czynnościami sądowymi. Nie można także pominąć, że zaskarżona decyzja została wydana w toku ponownego rozpatrzenia sprawy przez organy administracji i za szybkim rozpoznaniem sprawy przemawiało jej znaczenie dla strony wnoszącej skargę.
Mając powyższe względy na uwadze należy uznać, że w postępowaniu w tej sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy uwzględnił skargę i stwierdził, iż w tej sprawie w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie nastąpiła przewlekłość postępowania oraz przyznał skarżącemu jako odpowiednią sumę pieniężną od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kwotę 3 000 zł (art. 12 ust. 4 ustawy). Określając wysokość sumy pieniężnej z tytułu przewlekłości postępowania Sąd miał na uwadze przedmiot rozpoznawanej sprawy, czas trwania postępowania, uwzględniając także to, że zaskarżona decyzja została wydana w toku ponownego rozpatrzenia sprawy przez organy administracji.
O zwrocie opłaty od skargi na przewlekłość postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy.