Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. R. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 611/16 ze skargi Z. R. na bezczynność Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 listopada 2015 r. postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Pismem z dnia 10 stycznia 2017 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 611/16 z jego skargi na bezczynność Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 listopada 2015 r.
Z akt sprawy wynika, że skarga na bezczynność organu wraz z aktami sprawy została złożona przez organ w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie w dniu 29 sierpnia 2016 r. (data prezentaty sądu). Zarządzeniem z dnia 30 sierpnia 2016 r. sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt II SAB/Wa 611/16, nadano symbol, wskazano strony i przedmiot postępowania, zarządzono doręczenie skarżącemu odpisu odpowiedzi na skargę i stosownych pouczeń oraz skierowano sprawę do sędziego sprawozdawcy celem podjęcia dalszych decyzji.
Zarządzeniem z dnia 15 listopada 2016 r. skierowano sprawę do rozpoznania w trybie uproszczonym; wyznaczono termin posiedzenia na dzień 6 grudnia 2016 r.
Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargę oddalił. Przy pismach z dnia 7 grudnia 2016 r. przesłano stronom odpisy sentencji ww. wyroku.
Pismem z dnia 10 stycznia 2017 r. (data prezentaty sądu) skarżący wystąpił m. in. z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu I instancji, o uzupełnienie tego wyroku oraz ze skargą na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 611/16. Uzasadniając złożoną skargę skarżący wskazał, że domaga się stwierdzenia przewlekłości postępowania oraz zasądzenia na jego rzecz kwoty 50 000 złotych. Podniósł, że w skardze domagał się wszczęcia postępowania mediacyjnego w trybie art. 115 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) oraz rozpoznania sprawy w postępowaniu uproszczonym, co w jego ocenie nie zostało dochowane przez Sąd I instancji, gdyż brak reakcji Sądu na jego wniosek, a wyrok został skarżącemu doręczony bez uzasadnienia. Zdaniem skarżącego takie działanie Sądu narusza jego prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, godzi w dobra osobiste.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. z 2016 r. poz. 1259 - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.