Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Maria Rzążewska, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. S. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi A. S. na bezczynność Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursu na stanowisko w służbie cywilnej, sygn. akt VI SAB/Wa 23/08 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący A. S. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie z jego skargi na bezczynność Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursu na stanowisko dyrektora Wydziału [...] w Zachodniopomorskim Urzędzie Wojewódzkim, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania, przyznania od Skarbu Państwa kwoty 10 000 zł oraz zwolnienia od kosztów sądowych.
Z akt sprawy wynika, że skarga na bezczynność Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów została przekazana wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę w lutym 2008 r. Zarządzeniem z dnia 28 maja 2008 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu w kwocie 100 zł. Skarżący w dniu 25 czerwca 2008 r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zarządzeniem z dnia 5 sierpnia 2008 r. wezwano skarżącego do przedłożenia dodatkowych dokumentów dotyczących jego stanu majątkowego oraz dochodów. Dnia 13 sierpnia 2008 r. skarżący, w odpowiedzi na wezwanie, przedstawił zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2007 r. oraz decyzję z dnia [...] czerwca 2007 r. o utracie przez skarżącego prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Postanowieniem referendarza z dnia 1 października 2008 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Skarżący wniósł sprzeciw od tego postanowienia. Postanowieniem z dnia 12 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Dnia 28 listopada 2008 r. wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zażalenie skarżącego na postanowienie o odmowie przyznania prawa pomocy. Dnia 25 lutego 2009 r. skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd rozpoznał skargę na przewlekłość postępowania, mimo że strona nie uiściła opłaty, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843), zwana dalej ustawą, albowiem skarga na przewlekłość postępowania wniesiona została w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy, a jak wynika ze skargi na przewlekłość postępowania skarżący upatruje przyczyny przewlekłości postępowania w nierozpoznaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika z art. 14 ustawy, który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, że co do zasady postępowanie sądowe jest przewlekłe, jeżeli toczy się ponad 12 miesięcy.
W tej sprawie nie można zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania, ponieważ poszczególne czynności sądowe podejmowane były prawidłowo i bez nieuzasadnionej zwłoki. Skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę wpłynęła do Sądu w lutym 2008 r. Od czasu przekazania skargi do czasu wniesienia skargi na przewlekłość postępowania upłynęło 12 miesięcy. Taki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy nie uzasadnia stwierdzenia przewlekłości postępowania. W tej sprawie nie można zatem zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania, ponieważ poszczególne czynności sądowe podejmowane były prawidłowo.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, oddalił skargę na przewlekłość postępowania.