Ustawa o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, publikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.nsa.gov.pl).
W rozpoznawanej sprawie postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie od dnia wpływu skargi do Sądu (10 listopada 2016 r.) do dnia wydania wyroku (19 maja 2017 r.) trwało 6 miesięcy. W tych warunkach nie ma jakichkolwiek podstaw by uznać, że prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. W sprawie bowiem nie został przekroczony termin 12 miesięcy. Działania Sądu I instancji podejmowane były sprawnie i bez zbędnej zwłoki.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie nie wystąpiła przewlekłość postępowania. Z tych też względów, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.