Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. O. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I OPP 3/15 w sprawie na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 1350/14 w sprawie ze skargi A. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie oraz przewlekłe prowadzenie postępowania za nieuzasadnione postanawia: odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I OPP 3/15 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę A. O. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 1350/14 w sprawie ze skargi A. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie oraz przewlekłe prowadzenie postępowania za nieuzasadnione.
W dniu 17 lutego 2015 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) A. O. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie, jako niedopuszczalne, należało odrzucić.
Rozpoznając zażalenie, należy wskazać, że przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.), nie przewidują żadnego środka zaskarżenia na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego wydane na podstawie przepisów tej ustawy. Takiego środka zaskarżenia nie przewidują również przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej, jako: "P.p.s.a."), w szczególności nie mieści się on w art. 194 § 1 P.p.s.a. zawierającym katalog orzeczeń, od których przysługuje zażalenie. Postępowanie w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania ma więc charakter jednoinstancyjny, w związku z czym na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania żaden środek odwoławczy nie przysługuje. Z kolei w myśl art. 168 § 1 P.p.s.a orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Oznacza to, stosownie do wskazanego przepisu, że orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne z chwilą ich podjęcia. A zatem wniesione w niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie NSA jest niedopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 i art. 180 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji postanowienia.