W rozpoznawanej sprawie prawo skarżącego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Postępowanie sądowe toczyło się od sierpnia 2008 r. Po wezwaniu do uiszczenia wpisu, a następnie rozpoznaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy postanowieniem z dnia 6 listopada 2008 r. sprawa oczekiwała na wyznaczenie terminu rozprawy około 17 miesięcy. Tak długi upływ czasu uzasadnia przyjęcie, że w tej sprawie nastąpiło naruszenie prawa skarżącego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, w rozumieniu art. 2 ustawy.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Tymczasem skarga, która wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w sierpniu 2008 r. została rozpoznana wyrokiem z dnia 12 maja 2010 r., po upływie około 21 miesięcy.
Uwzględniając skargę na przewlekłość postępowania, Sąd orzeka w granicach żądań strony przytoczonych w skardze (art. 6 i 12 ustawy). Dotyczy to żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania oraz zasądzenia odszkodowania.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uwzględniając skargę stwierdził, że w postępowaniu tym nastąpiła przewlekłość postępowania (art. 12 ust. 2 ustawy) oraz przyznał skarżącemu jako odpowiednią sumę pieniężną od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 2 000 zł (art. 12 ust. 4 ustawy). Określając wysokość sumy pieniężnej z tytułu przewlekłości postępowania, Sąd miał na uwadze czas oczekiwania na rozpoznanie sprawy, a także rodzaj sprawy, w której nastąpiła przewlekłość i jej znaczenie dla skarżącego.