Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. D. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1776/14 ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
W dniu 10 marca 2016 r. J. D. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1776/14 ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej.
Z akt sprawy wynika, że ww. skarga na postanowienie Ministra Obrony Narodowej wraz z aktami sprawy złożona została przez organ w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie w dniu 3 października 2014 r. (data prezentaty sądu). Zarządzeniem z dnia 7 października 2014 r. sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Wa 1776/14, nadano symbol, wskazano strony i przedmiot postępowania, wyznaczono sędziego sprawozdawcę, zarządzono doręczenie skarżącemu odpisu odpowiedzi na skargę.
Zarządzeniem z dnia 25 listopada 2014 r. skierowano sprawę do oczekujących na wyznaczenie terminu rozprawy.
Zarządzeniem z dnia 19 stycznia 2015 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 9 marca 2015 r.
Pismem z dnia 6 marca 2015 r. skarżący złożył wniosek o wyłączenie sędziów wyznaczonych zarządzeniem z dnia 19 stycznia 2015 r. do rozpoznania sprawy.
Rozprawa w dniu 9 marca 2015 r. została odroczona, a sprawę skierowano na posiedzenie niejawne celem rozpoznania ww. wniosku o wyłączenie sędziów.
Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2015 r. WSA w Warszawie oddalił wniosek o wyłączenie sędziów.
Na powyższe postanowienie skarżący, w dniu 28 kwietnia 2015 r. (data prezentaty sądu), wniósł zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Po uzupełnieniu braków formalnych zażalenia oraz doręczeniu jego odpisu stronie przeciwnej, akta sprawy w dniu 16 lipca 2015 r. zostały przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Postanowieniem z dnia 2 września 2015 r. sygn. akt I OZ 10747/15 NSA oddalił zażalenie.
Po zwrocie akt sprawy do WSA w Warszawie, Sąd I instancji zarządzeniem z dnia 14 października 2015 r. wyznaczył kolejny termin rozprawy na dzień 18 listopada 2015 r.
Pismem z dnia 29 października 2015 r. skarżący złożył wniosek o zmianę terminu rozprawy, który jednak nie został przez Sąd uwzględniony.
Na rozprawie w dniu 18 listopada 2015 r. skarżący złożył wniosek o wyłączenie całego składu Sądu orzekającego w tym dniu. Sąd rozprawę odroczył.
Postanowieniem z dnia 23 listopada 2015 r. WSA w Warszawie oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie sędziów.
Na powyższe postanowienie skarżący złożył, w dniu 18 grudnia 2015 r. (data prezentaty Sądu), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2016 r. sygn. akt I OZ 39/16 NSA oddalił zażalenie.
Po zwrocie akt do WSA w Warszawie, zarządzeniem z dnia 17 lutego 2016 r. Sąd I instancji wyznaczył termin posiedzenia niejawnego na dzień 18 marca 2016 r., w trybie art. 119 ust 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 270 ze zm.).
W tych okolicznościach skarżący w dniu 10 marca 2016 r. (data prezentaty Sądu) wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed WSA w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1776/14. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości w ww. sprawie, wydania Sądowi I instancji polecenia niezwłocznego skierowania sprawy na termin rozprawy oraz przyznania na jego rzecz od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwoty 20 000 złotych. W uzasadnieniu skarżący przedstawiając stan sprawy, podniósł, że w wyniku niewłaściwego działania organów administracji publicznej i WSA w Warszawie nierozpatrzono do tej pory jego skargi dopuszczając się przewlekłości na szkodę skarżącego.