Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K.J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2210/16 w sprawie ze skargi K.J. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania
K.J. pismem z dnia 10 lipca 2017 r. złożył skargę na przewlekłość postępowania sądowego prowadzonego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2210/16, zarzucając Sądowi I instancji niewłaściwe rozpoznanie jego skargi.
Z akt sprawy wynika, że K.J. pismem z dnia 29 listopada 2016 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji skargę na postanowienie tego organu w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 grudnia 2016 r. skarga ta została zarejestrowana w Sądzie pod sygn. akt II SA/Wa 2210/16. Następnie zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z dnia 9 stycznia 2017 r. sprawa została skierowana do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 9 maja 2017 r. wyznaczył termin rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym. Wyrokiem z dnia 25 maja 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 2210/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę K.J. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie wniosku K.J. o uzupełnienie wyroku z dnia 13 stycznia 2016 r. - postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 r. odmówił uwzględnienia wniosku o uzupełnienie tego wyroku. W dniu 10 lipca 2017 r. K.J. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2210/16.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2016 r., poz. 1259 ze zm., dalej jako "ustawa") skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania jest dopuszczalna jedynie w toku postępowania, bowiem zasadniczym celem tej skargi jest usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy. Niedopuszczalne jest zatem wniesienie skargi na przewlekłość postępowania po prawomocnym zakończeniu postępowania.
Z akt sprawy wynika, że w niniejszej sprawie postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie zostało zakończone wyrokiem tego Sądu z dnia 25 maja 2017 r. Skarżący otrzymał odpis wyroku w dniu 1 czerwca 2017 r. z pouczeniem, że pisemne uzasadnienie wyroku może zostać sporządzone na wniosek, zgłoszony w terminie 7 dni od dnia doręczenia jego odpisu. Wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku K.J. nie złożył. Uznać zatem należy, że wyrok z dnia 25 maja 2017 r. jest prawomocny. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - po rozpoznaniu wniosku skarżącego o uzupełnienie wyroku - postanowieniem z dnia 29 czerwca 2017 r. odmówił uzupełnienia wyroku. Następnie K.J. w dniu 10 lipca 2017 r. złożył skargę na przewlekłość postępowania w sprawie sygn. akt II SA/Wa 2210/16. Oznacza to, że powyższa skarga została wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego. Z tych też względów skargę na przewlekłość postępowania należało uznać za niedopuszczalną.
Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że dla rozpoznania skargi na przewlekłość postępowania nie ma znaczenia powoływany w niej zarzut o niewłaściwym (częściowym) rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargi. W postępowaniu ze skargi na przewlekłość postępowania właściwy sąd bada prawidłowość czynności sądowych podejmowanych przez sąd rozpoznający sprawę, jednak badanie to jest dokonywane pod kątem ekonomii postępowania, tj. słuszności czynności procesowych sądu z punktu widzenia realizacji zasady szybkości postępowania. Sąd rozpoznający skargę na przewlekłość postępowania nie dokonuje więc merytorycznej oceny orzeczeń, tzn. nie bada ich zgodności z prawem. Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do oceniania na gruncie niniejszego postępowania, czy wyrok kończący postępowanie narusza prawo.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 ustawy w związku z art. 178, art. 180 i art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), orzekł jak w sentencji postanowienia.