Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia NSA Olga Żurawska - Matusiak po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi S. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 881/19 w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2019 r. S. K. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 września 2019r., sygn. akt I SA/Wa 881/19, oddalił skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 881/19, dopuścił do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania K. K.
Pismem z dnia 1 października 2019 r. skarżący wystąpił do Sądu o przesłanie kopii decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2002r., nr [...]. Zarządzeniem z dnia 10 października 2019 r. Sąd poinformował skarżącego, że nie jest możliwa realizacja jego wniosku, gdyż zgodnie z art. 73 i art. 74 K.p.a., dysponentem akt administracyjnych jest organ administracji publicznej. Zarządzeniem z dnia 30 października 2019 r., w pkt 1) uchylono w/w zarządzenie z 10 października 2019 r., w pkt 2) zarządzono o doręczeniu skarżącemu kopii żądanej decyzji, po uprzednim pobraniu opłaty kancelaryjnej w wysokości 8 zł, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Przy piśmie z dnia 6 grudnia 2019 r. WSA w Warszawie doręczył skarżącemu żądaną kopię decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
Pismem z dnia 26 listopada 2019 r. skarżący złożył wniosek o wydanie mu kserokopii wyroku z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1752/05, na który powołał się Sąd w w/w wyroku z dnia 6 września 2019 r. Wezwaniem z dnia 6 grudnia 2019 r., wezwano skarżącego do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 2 zł za kopię w/w wyroku z dnia 8 czerwca 2006 r. Po uiszczeniu opłaty kancelaryjnej, przy piśmie z dnia 20 grudnia 2019 r. przesłano skarżącemu kserokopię wyroku z dnia 8 czerwca 2006 r. Jednocześnie Sąd poinformował skarżącego, że od tego wyroku nie zostało sporządzone uzasadnienie, gdyż prawomocnym postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2006, sygn. akt I SA/Wa 1752/05, odmówiono sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Pismem z dnia 2 grudnia K. K. złożyła wniosek o uzasadnienie w/w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2019r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 lutego 2020r. pozostawił wniosek K. K. o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 6 września 2019r. bez rozpoznania.
W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynęła skarga skarżącego na działanie Sądu. Podał on, że pismem z dnia 1 października 2019 r. zwrócił się do Sądu o przesłanie kopii decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz wyroku znajdujących się w aktach niniejszej sprawy. Oświadczył, że Sąd nie przychylił się do jego prośby, co uważa za celowe działanie mające na celu uniemożliwienie złożenia kasacji.
Zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2020 r. w/w skarga została przekazana Prezesowi WSA w Warszawie.
Pismem z dnia 10 lutego 2020 r. skarżący złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego pismo zatytułowane "wniosek o wyjaśnienie zagadnienia prawnego". Skarżący wnosił o wyjaśnienie, które wyroki mają powagę rzeczy osądzonej. W odpowiedzi, przy piśmie z dnia 25 lutego WSA wskazał, że oddalił skargę skarżącego na postanowienie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Podał, że od tego wyroku przysługiwała skarżącemu skarga kasacyjna sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika. Jednocześnie WSA poinformował, że nie udziela porad prawnych. Wskazano, że zgodnie z art. 264 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 - dalej "p.p.s.a")., uchwały, o których mowa w art. 15 § 1 pkt 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny podejmuje na wniosek Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prokuratora Generalnego, Prokuratorii Generalnej RP, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Rzecznika Praw Dziecka, a uchwały, o których mowa w art. 15 § 1 pkt 3 p.p.s.a., na podstawie postanowienia składu orzekającego. Zatem wskazano, że zgodnie z powyższym, skarżący nie jest podmiotem uprawnionym do zwrócenia się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o wyjaśnienie zagadnienia prawnego.