Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Zofia Flasińska, Marek Stojanowski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. H. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt IV SO/Wa 21/12 w sprawie z wniosku K. H. o wymierzenie Marszałkowi Województwa Mazowieckiego grzywny za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi z dnia 24 marca 2012 r. na bezczynność i przewlekłość organu w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. K. H., działająca przez pełnomocnika w osobie jej ojca, wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt IV SO/Wa 21/12 w sprawie z wniosku K. H. o wymierzenie Marszałkowi Województwa Mazowieckiego grzywny za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi z dnia 24 marca 2012 r. na bezczynność i przewlekłość organu w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych.
Jak wynika z akt sprawy, K. H. złożyła w dniu 11 maja 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Marszałkowi Województwa Mazowieckiego. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego z dnia 14 czerwca 2012 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Z uwagi na złożenie przez pełnomocnika skarżącej wniosku o przyznanie prawa pomocy, zarządzeniem z dnia 6 lipca 2012 r. doręczono wnioskodawcy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. W związku z brakiem formalnym wniosku został on zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 22 października 2012 r. pozostawiony bez rozpoznania. Od powyższego zarządzenia J. H. w dniu 2 listopada 2012 r. wniósł sprzeciw. Zarządzeniem z dnia 15 listopada 2012 r. J. H. został wezwany do nadesłania pełnomocnictwa do reprezentowania K. H. w postępowaniu przez Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie. Z uwagi na nienadesłanie pełnomocnictwa zarządzeniem z dnia 8 stycznia 2013 r. skarżąca została wezwana do podpisania sprzeciwu. Na powyższe zarządzenie J. H., działając w imieniu K. H., złożył w dniu 15 stycznia 2013 r. zażalenie, które pozostało nierozpatrzone z uwagi na wpłynięcie skargi na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania podlega oddaleniu, albowiem nie doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Na wstępie wskazać należy, iż w sytuacji, gdy skargę na przewlekłość postępowania wniesiono w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy, a wnoszący skargę upatruje przyczynę przewlekłości postępowania w nierozpoznaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy, to Naczelny Sąd Administracyjny może rozpoznać skargę na przewlekłość postępowania, mimo że strona nie uiściła opłaty, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., zwanej dalej ustawą) - por. postanowienie NSA z dnia 27 listopada 2009 r., sygn. akt I OPP 57/09, LEX nr 586283.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy.
W przedmiotowej sprawie nie można zarzucić Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, że naruszył prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Od dnia wpływu skargi do Sądu (17 maja 2012 r.) do dnia złożenia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (15 stycznia 2013 r.) upłynęło 8 miesięcy. W tym okresie Sąd prowadził postępowanie o przyznanie skarżącemu prawa pomocy, podejmując poszczególne czynności w tym zakresie w rozsądnych terminach.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł o oddaleniu skargi na przewlekłość postępowania.