W rozpoznawanej sprawie nie można zarzucić przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Od dnia wpływu skargi do Sądu (26 czerwca 2015 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (10 lutego 2017 r.) minęło wprawdzie ponad rok, jednakże w tym czasie Sąd I instancji trzykrotnie wyznaczał terminy rozprawy, by ostatecznie w dniu 29 września 2016 r. (po roku i 3 miesiącach od dnia wpływu skargi do Sąd) wydać wyrok oddalający skargę. Sprawa po prawidłowym i terminowym zrealizowaniu wstępnych czynności sądowych, została skierowana do rozpoznania na rozprawie. Rozprawa wyznaczona na dzień 19 stycznia 2016 r. została odroczona z przyczyn podanych wyżej, a kolejne terminy rozprawy wyznaczane były niezwłocznie. Ustalenia faktyczne tej sprawy pozwalają uznać, iż Sąd I instancji podejmował czynności sprawnie i bez zbędnej zwłoki, zmierzając do wydania wyroku w dniu 29 września 2016 r.
W tych okolicznościach działań Sądu nie można zatem uznać za opieszałe, a okresu oczekiwania na wyznaczenie terminu posiedzenia sądowego, w omawianej sprawie, nie można uznać za nieuzasadnioną zwłokę Sądu, tym bardziej, że postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 414/15 zakończyło się wyrokiem oddalającym skargę w całości. Również kwestie związane z czynnościami w postępowaniu międzyinstancyjnym nie mogą świadczyć o opieszałości WSA we Wrocławiu. Jak wynika z akt sprawy, Sąd I instancji poinformował Prokuratora Rejonowego [...] o podejrzeniu popełnienia przestępstwa polegającego na podrobieniu podpisu pełnomocnika i posłużeniu się podrobioną skargą kasacyjną. Dopóki zatem kwestia ta nie zostanie wyjaśniona, skarga kasacyjna nie może zostać przekazana do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Odnosząc się z kolei do zarzutu skarżącego, iż to Sąd I instancji winien zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej o zmianę pełnomocnika z urzędu dla skarżącego w celu sporządzenia skargi kasacyjnej, wyjaśnić należy, iż przyznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny adwokata z urzędu powoduje jedynie taki skutek, że jego całkowite wynagrodzenie wraz ze zwrotem jego kosztów jest pokrywane z budżetu tego Sądu i obejmuje całość działań tego adwokata. Przyznanie przez Sąd prawa pomocy nie obejmuje zatem samego wskazania adwokata bowiem wyznaczenia konkretnego pełnomocnika dokonuje Okręgowa Rada Adwokacka. Stąd Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do zmiany osoby pełnomocnika z urzędu, a wszelkie działania zmierzające do zakwestionowania nieprawomocnego wyroku Sądu I instancji winna podjąć strona zainteresowana.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.