Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. M. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie o sygn. akt IV SA/Gl 1142/15 ze skargi K. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dotyczącego przekazania akt administracyjnych postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
W dniu 7 kwietnia 2016 r. (data prezentaty sądu) K.M. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie o sygn. akt IV SA/Gl 1142/15 ze skargi K.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dotyczącego przekazania akt administracyjnych.
Z akt sprawy wynika, że oryginał skargi na ww. postanowienie wraz z aktami sprawy złożony został przez organ w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach w dniu 10 grudnia 2015 r. (data prezentaty sądu). Zarządzeniem z dnia 11 grudnia 2015 r. sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV SA/Gl 1142/15, nadano symbol, wskazano strony i przedmiot postępowania, wyznaczono sędziego sprawozdawcę. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 11 grudnia 2015 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
W dniu 28 grudnia 2015 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 stycznia 2016 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych.
Zarządzeniem z dnia 10 lutego 2016 r. skierowano sprawę do rozpoznania w trybie uproszczonym.
W skardze na przewlekłość K. M. wniósł o stwierdzenie przewlekłości opisanego postępowania sądowego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach, zalecenie Sądowi I instancji bezzwłocznego wydania zarządzenia o wyznaczeniu terminu rozprawy w taki sposób aby mogło się ono odbyć w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt przez sąd odwoławczy oraz przyznanie skarżącemu od Skarbu Państwa sumy pieniężnej w wysokości 5 000 złotych. W uzasadnieniu skarżący przytaczając przebieg postępowania wskazał, że dotychczas Sąd I instancji nie rozpoznał jego skargi ani też nie wyznaczył terminu posiedzenia. Stąd skarga na przewlekłość postępowania jest uzasadniona.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazującym rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach. Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14). Istotne są, bowiem również ustalenia faktyczne danej sprawy.
W rozpoznawanej sprawie nie można zarzucić przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Od dnia wpływu skargi do Sądu (10 grudnia 2015 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (7 kwietnia 2016 r.) upłynęły 4 miesiące. Taki okres oczekiwania na zakończenie sprawy z całą pewnością nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Zauważyć należy, że w tej sprawie to strona zarzucająca Sądowi I instancji przewlekłość zainicjowała postępowanie wpadkowe w zakresie prawa pomocy. Sąd I instancji zobowiązany był zatem w pierwszej kolejności rozpoznać wniosek, co uczynił, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bez nieuzasadnionej zwłoki. Skarga na przewlekłość postępowania w sprawie IV SA/Gl 1142/15 nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.