Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski (sprawozdawca) Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z.R. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 81/19 w sprawie ze skargi Z.R. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
W dniu 20 maja 2019 r. (data prezentaty) Z.R. (skarżący) wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt
IV SA/Wr 81/19 w sprawie ze skargi Z.R. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego.
Z akt sprawy wynika, że ww. skarga na decyzję organu wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w dniu 22 lutego 2019 r. Zarządzeniem z dnia 25 lutego 2019 r. sprawa została zarejestrowana pod sygn.
akt IV SA/Wr 81/19, nadano symbol, wskazano strony i przedmiot postępowania, wyznaczono sędziego sprawozdawcę. Nadto zarządzono zarejestrowanie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w repertorium SPP.
Zarządzeniem z dnia 19 marca 2019 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 25 kwietnia 2019 r.
W dniu 24 kwietnia 2019 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył pismo, w którym wniósł m. in. o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu oraz wyłączenie wskazanych referendarzy sądowych.
W dniu 25 kwietnia 2019 r. Sąd postanowił odroczyć rozprawę w celu nadania biegu ww. wnioskom.
W tych okolicznościach skarżący pismem z dnia 20 maja 2019 r. złożył skargę na przewlekłość postępowania, domagając się jej stwierdzenia. Skarżący przedstawił przebieg postępowania, poddając krytyce działania sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. z 2018 r., poz. 75, dalej, jako: "ustawa").
Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że jest ona nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się, więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14). Istotne są, bowiem również ustalenia faktyczne danej sprawy.
W rozpoznawanej sprawie nie można zarzucić Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Od dnia wpływu skargi do Sądu I instancji (22 luty 2019 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość (20 maja 2019 r.), upłynęły 3 miesiące. Skarga na przewlekłość tego postępowania sądowego jest zatem niezasadna.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.