Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie NSA: Zofia Flasińska Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. Ś. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie w sprawie o sygn. akt III SA/Kr 244/15 ze skargi M. Ś. na pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z [...] sierpnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Z. Ś., pełnomocnik skarżącej M. Ś., w dniu 21 kwietnia 2015 r. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie w sprawie o sygn. akt III SA/Kr 244/15, domagając się stwierdzenia przewlekłości, zobowiązania WSA w Krakowie do rozpoznania sprawy w terminie 1 miesiąca od rozpoznania skargi oraz przyznania od Skarbu Państwa na rzecz skarżącej kwoty 100 000 zł.
Z akt sprawy wynika, że skarga została wniesiona bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w dniu 5 lutego 2015 r. i następnie została przekazana przez Sąd do MOPS w [...] przy piśmie z 12 lutego 2015 r. Skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią organu na skargę wpłynęła do Sądu w dniu 2 marca 2015 r. Zarządzeniem z 12 marca 2015 r. wezwano skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi, w odpowiedzi na powyższe Z. Ś. złożył w dniu 21 marca 2015 r. pismo. Postanowieniem z 31 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę. W dniu 21 kwietnia 2015 r. Z. Ś. wniósł skargę na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu.
Skarga na przewlekłość postępowania przed sądem administracyjnym może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14). Istotne są bowiem również ustalenia faktyczne danej sprawy.
W rozpoznawanej sprawie nie można zarzucić przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Od dnia wpływu skargi do Sądu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę (2 marca 2015 r.) do dnia wniesienia przez skarżącą skargi na przewlekłość postępowania (21 kwietnia 2015 r.) upłynęły niecałe dwa miesiące. W tym okresie Sąd I instancji wydał postanowienie z 31 marca 2015 r. o odrzuceniu skargi (nieprawomocne na dzień wniesienia skargi na przewlekłość Sądu I instancji). W tych okolicznościach nie można stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Sąd podejmował czynności w tej sprawie prawidłowo i w rozsądnych terminach.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.