Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jolanta Rajewska, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. T. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi Z. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany rozkazu personalnego, sygn. akt II SA/Wa 1345/09 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący Z. T. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie z jego skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2009 r. w przedmiocie odmowy zmiany rozkazu personalnego Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1986 r., nr [...], żądając stwierdzenie przewlekłości postępowania, zlecenia rozpoznania skargi na rozkaz personalny Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1986 r., nr [...] wraz ze skargą na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2009 r. i przyznania od Skarbu Państwa kwoty
15 000 zł.
Z akt spawy wynika, że skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę została przekazana przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dnia 19 sierpnia 2009 r. (data prezentaty). W dniu 27 sierpnia 2009 r. skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.; dalej: ustawa). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika z art. 14 ustawy, który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, ż co do zasady postępowanie sądowe jest przewlekłe, jeżeli toczy się ponad 12 miesięcy.
W tej sprawie nie można zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania, ponieważ okres jaki upłynął od wpłynięcia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (19 sierpnia 2009 r.) do chwili złożenia skargi na przewlekłość postępowania (27 sierpnia 2009 r.) nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone.