Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 9 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi W. L. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie Wydział Zamiejscowy w Radomiu w sprawie ze skargi W. L. na działania Mazowieckiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Radomiu w przedmiocie rozstrzygnięcia o wynikach naboru na wolne stanowisko w służbie cywilnej, sygn. akt VIII SA/Wa 353/09 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący W. L. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie z jego skargi na działania Mazowieckiego Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w Radomiu w sprawie konkursu na stanowisko inspektora sekcji doboru Wydziału Kadr i Szkolenia Komendy Wojewódzkiej Policji, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania, zalecenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie wyznaczenia posiedzenia i przyznania od Skarbu Państwa sumy pieniężnej w wysokości dwukrotnego ogłoszonego ostatnio przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego przeciętnego wynagrodzenia netto w gospodarce krajowej.
Z akt sprawy wynika, że skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę została przekazana przez organ Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie Wydział Zamiejscowy w Radomiu w dniu 29 maja 2009 r. W dniu 9 września 2009 r. (data prezentaty) skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania w tej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.; dalej: ustawa). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., który stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy.
W tej sprawie nie można zarzucić Sądowi przewlekłości postępowania. W związku z zażaleniem skarżącego na zarządzenie wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w innej sprawie (w sprawie z wniosku skarżącego o ukaranie organu grzywną za nieprzekazanie akt spraw, sygn. akt VIII SO/Wa 6/09), akta administracyjne zostały przekazane w lipcu 2009 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego i zwrócone przez ten Sąd we wrześniu 2009 r. W tym stanie rzeczy okres jaki upłynął od przekazania skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (29 maja 2009 r.) do złożenia skargi na przewlekłość postępowania (9 września 2009 r.) nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.