Skarga M. B. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt I SA/Wa 569/06 w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie zwrotu nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Maria Rzążewska (spr.) Elżbieta Stebnicka po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2007r. na posiedzeniu niejawnym w izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. B. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt I SA/Wa 569/06 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie zwrotu nieruchomości postanawia odrzucić skargę na przewlekłość postępowania

Uzasadnienie

W związku z pismem skarżącej M. B. z dnia 28 grudnia 2006r. zatytułowanym "zażalenie" zawierającym stwierdzenie, że sprawa "ciągnie się latami z winy I instancji Sądu Łódzkiego" Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 15 stycznia 2007r. wezwał skarżącą do wskazania w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia pisma z dnia 28 grudnia 2006r. bez rozpoznania, czy pismo to należy traktować jako: - oświadczenie złożone do sprawy; - skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, wniesioną w trybie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) zwanej dalej "ustawą", a jeżeli tak to czy skarga dotyczy postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi, czy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie; - skargę o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 569/06. W wykonaniu tego wezwania skarżąca w piśmie z dnia 24 stycznia 2007r. wskazała, że pismo z dnia 28 grudnia 2006r. należy traktować jako skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.

Z akt sprawy wynika, że wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2006r., sprostowanym postanowieniem z dnia 28 września 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. B. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...]. Postanowieniem z dnia 6 października 2006r. Sąd ten odmówił skarżącej przywrócenia terminu do zgłoszenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, postanowieniem z dnia 17 stycznia 2007. przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, zaś postanowieniem z dnia 31 stycznia 2007r. odrzucił zażalenie M. B. na powołane postanowienie z dnia 6 października 2006r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy skarga na przewlekłość postępowania powinna zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania, którego skarga dotyczy (pkt 1) i przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (pkt 2). Przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005r: III SPP 103/05, OSNP 2006/1-2/35 oraz II SPP 95/05, OSNP 2006/1-2/34). Skarżąca winna więc w uzasadnieniu skargi szczegółowo wskazać w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jej sprawy, czyli jej obowiązkiem było precyzyjne wyliczenie konkretnych działań lub zaniechań sądu, które doprowadziły do zarzucanej zwłoki.

Co prawda M. B. w piśmie z dnia 24 stycznia 2007r. sprecyzowała na wezwanie Sądu, że pismo z dnia 28 grudnia 2006r. należy traktować jako skargę o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, co może być interpretowane jako żądanie stwierdzenia, że postępowanie to jest prowadzone z naruszeniem prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, niemniej jednak w żadnym z tych pism nie przytoczyła okoliczności wskazujących na istnienie takiej przewlekłości. Charakteru tego nie mają w szczególności uwagi zamieszczone w piśmie z dnia 28 grudnia 2006r., które nie tylko są sformułowaniami ogólnymi i stanowią wyraz niezadowolenia skarżącej ze sposobu rozpoznania jej sprawy w postępowaniu administracyjnym i sądowym, ale przede wszystkim obejmują działania "Sądu Łódzkiego". Poza nimi w obydwu pismach wniesionych w rozpoznawanym postępowaniu wpadkowym brak jakichkolwiek twierdzeń, w tym powołania faktów czy okoliczności dotyczących kwestii przewlekłości postępowania prowadzonego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...].

Z uwagi na powyższe uznać należy, że rozpoznawana skarga na przewlekłość nie spełnia wymagań ustawowych określonych w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy skargę obarczoną takim brakami formalnymi sąd odrzuca bez wzywania do uzupełnienia jej braków, dlatego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1