Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska (spr.) Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. G. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1121/14 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ostrołęce z dnia [...] kwietnia 2014 r. znak [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarga M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ostrołęce z dnia [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z odpowiedzią organu na skargę i aktami sprawy w dniu 6 czerwca 2014 r. (sygn. akt VII SA/Wa 1121/14).
Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd oddalił tę skargę.
W dniu 26 marca 2015 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku. W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 31 marca 2015 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Pełnomocnik uiścił ten wpis w wyznaczonym terminie w dniu 20 kwietnia 2015 r. W dniu 29 kwietnia 2015 r. wysłano organowi odpis skargi kasacyjnej. Akta sprawy zostały przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 5 sierpnia 2015 r. i zarejestrowane pod sygnaturą I OSK 2401/15.
W dniu 10 maja 2016 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt I OSK 2401/15, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania kasacyjnego, przyznania skarżącemu odszkodowania w wysokości 20 000 zł oraz zasądzenia na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.
W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżącego wskazał, że w dniu 26 marca 2015 r. złożył skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r. Od tej pory jedyną czynnością podjętą przez Sąd było wezwanie skarżącego do uiszczenia wpisu z dnia 7 kwietnia 2015 r., doręczone w dniu 14 kwietnia 2015 r. Od roku w sprawie tej nie zostały podjęte żadne czynności. Sprawa ta ma duże znaczenie dla skarżącego, gdyż odebranie mu uprawnień do prowadzenia pojazdów, utrudnia mu prowadzenie gospodarstwa rolnego i opiekę nad schorowaną matką.
Zarządzeniem z dnia 23 maja 2016 r. Przewodniczący Wydziału I Izby Ogólnoadministracyjnej wyznaczył termin rozprawy w tej sprawie na dzień 2 września 2016 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga M. G. na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu sądowym toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt I OSK 2401/15 nie zasługuje na uwzględnienie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności tego sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka ta jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.