Skarga Z. B. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV SAB/Wa 30/17 w sprawie ze skargi na bezczynność Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przedmiocie rozpoznania wniosku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia NSA Olga Żurawska - Matusiak po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. B. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV SAB/Wa 30/17 w sprawie ze skargi Z. B. na bezczynność Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z 24 listopada 2016 r., Z. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego w wykonaniu wniosku skarżącego z 24 września 2016 r. o wystąpienie do Sądu Dyscyplinarnego celem wydania orzeczenia dyscyplinarnego wobec sędziów Sądu Najwyższego wymienionych w piśmie skarżącego z 24 września 2016 r.

Pismem z dnia 4 maja 2020 r., które do biura podawczego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło w dniu 8 sierpnia 2020 r., Z. B. wniósł skargę na przewlekłość postępowania tegoż Sądu, w sprawie o sygn. akt IV SAB/Wa 30/17 z jego skargi na bezczynność Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego reprezentowanego przez Prezesa Sądu Najwyższego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku.

Skarżący zażądał stwierdzenia, że nastąpiła przewlekłość w sprawie z rażącym naruszeniem prawa od roku 2015 do chwili złożenia obecnej skargi, czyli 4 maja 2020 r. Zażądał zasądzenia na swoją rzecz kwoty 20.000 zł tytułem rekompensaty za straty moralne.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r., poz. 75 - dalej "ustawa"), ustawa reguluje zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznawania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu lub prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 w/w ustawy, strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Wobec tego, analizując, czy w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania, należy uwzględnić ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, biorąc pod uwagę charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Ocena ta nie może być jednak oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnienia przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14). Istotne są bowiem ustalenia faktyczne danej sprawy.

Strona 1/3