Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie o sygn. akt II SA/Wa 1978/13 w sprawie ze skargi K. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wygaszeniu decyzji przyznającej równoważnik za brak lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania
K. J. pismem z dnia 30 sierpnia 2013 r. za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji złożył do WSA w Warszawie skargę na decyzję tego organu z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wypłaty równoważnika za brak lokalu mieszkalnego.
Kolejnym pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. K. J. złożył wniosek (nazwany przez skarżącego skargą) o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie Sądowi w terminie przez Komendanta Głównego Policji akt powyższej sprawy. Wniosek ten, został zarejestrowany pod sygn. akt II SO/Wa 34/14. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wskazanego wniosku z dnia 2 czerwca 2014 r. postanowieniem z dnia 29 lipca 2014 r. sygn. akt II SO/Wa 34/14, wydanym na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 54 § 2 i art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2001 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wymierzył Komendantowi Głównemu Policji grzywnę w wysokości 500 zł. Postanowienie z dnia 29 lipca 2014 r. sygn. akt II SO/Wa 34/14, stało się prawomocne z dniem 12 sierpnia 2014 r.
Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1978/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi K. J. uchylił zaskarżoną przez niego decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2012 r. nr [...]. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 25 września 2014 r.
Pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. K. J. wystąpił o uzupełnienie wyroku z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1978/13. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 stycznia 2015 r. odmówił uzupełnienia powyższego wyroku.
Następnie pismem z dnia 30 grudnia 2015 r. skarżący złożył skargę na bezczynność Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1978/13, zarzucając Sądowi I instancji nieuwzględnienie jego skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] oraz wniosków zawartych w tej skardze. Powyższa skarga została przesłana Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu jako skarga na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1978/13. Naczelny Sąd Administracyjny skargę tę jako niedopuszczalną odrzucił postanowieniem z dnia 1 marca 2016 r. sygn. akt I OPP 9/16.
W dniu 29 czerwca 2016 r. K. J. wniósł kolejną skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1978/13, zarzucając Sądowi I instancji nierozpoznanie wniosku o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie Sądowi akt administracyjnych sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.; dalej jako "ustawa"). Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy skarga na przewlekłość postępowania może być wniesiona jedynie w toku postępowania w sprawie. Jej zasadniczym celem jest bowiem usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy. Skarga wniesiona po zakończeniu postępowania w sprawie jest zatem niedopuszczalna.